پرشین میل با میل پارسی چیست؟

در قلمرو ابزارهای تناسب اندام غیر متعارف و در عین حال بسیار موثر، میل ایرانی به عنوان یک قطعه جذاب از تاریخ و ابزاری قوی برای ایجاد قدرت، هماهنگی و تعادل برجسته می شود.

این باشگاه‌های دراز که اغلب با آموزش جنگجویان ایرانی همراه است، تاریخچه‌ای غنی دارند که به قرن‌ها قبل برمی‌گردد.

این مقاله به ریشه‌ها، تکنیک‌های تمرینی، فواید و تجدید حیات مدرن ملس ایرانی می‌پردازد و جذابیت ماندگار آن‌ها را در دنیای تناسب اندام روشن می‌کند.

I. ریشه های ایرانی میلز

1. ریشه های تاریخی

میل های ایرانی که با نام های "کلوپ های هندی" یا "کلوب های ایرانی" نیز شناخته می شوند، منشأ خود را به ایران باستان، ایران امروزی، بازمی دارند. آنها سابقه ای دارند که بیش از یک هزار سال را در بر می گیرد و در ابتدا هم برای رزم و هم برای تمرین بدنی استفاده می شد.

2. تمرینات رزمی و عملکردی

رزمندگان پارسی، به‌ویژه سربازان زورخانه‌ای معروف به «پهلوان زورخانه‌ای»، آموزش آرد را در رژیم‌های خود گنجانده بودند. این باشگاه ها برای ایجاد قدرت، استقامت و چابکی مورد نیاز برای مبارزه استفاده می شدند.

 

II. آناتومی میلز ایرانی

 

1. طراحی و ساخت

 

میل‌های ایرانی معمولاً چماق‌های بلند با قطری یکنواخت هستند که شبیه نسخه بزرگ‌تر باشگاه‌های مدرن هندی هستند. آنها به طور سنتی از چوب سخت مانند بلوط ساخته می شوند تا از دوام اطمینان حاصل شود.

 

2. تغییر وزن

 

میل ایرانی در وزن های مختلفی وجود دارد که هر کدام از چند پوند تا بیش از پنجاه پوند متغیر است. انتخاب وزن میل به سطح مهارت و اهداف تناسب اندام پزشک بستگی دارد.

 

III. تکنیک های آموزشی با پرشین میلز

 

1. تمرینات پایه نوسانی

 

آموزش میل فارسی معمولاً با تمرینات پایه تاب شروع می شود. این حرکات شامل چرخاندن میل ها در الگوها و جهت های مختلف برای درگیر شدن با گروه های مختلف عضلانی است. هدف توسعه کنترل و هماهنگی است.

 

2. حرکات دایره ای

 

حرکات دایره ای، مانند چرخش دایره ای و آسیاب، برای تمرین میل اساسی هستند. این تمرینات قدرت و انعطاف بالاتنه را به چالش می کشد و در عین حال تعادل و هماهنگی را افزایش می دهد.

 

3. توسعه قدرت گرفتن

 

نگه داشتن و کنترل میل ها نیاز به یک چنگال قوی دارد. تمرین‌کنندگان اغلب تمرینات خاصی را برای بهبود قدرت دست و استقامت ساعد خود انجام می‌دهند.

 

4. دنباله های پیچیده

 

با افزایش مهارت، تمرین‌کنندگان می‌توانند به دنباله‌های پیچیده‌تری پیشرفت کنند که شامل انتقال مایع بین حرکات مختلف میل می‌شود. این سکانس ها نیاز به هماهنگی و تمرکز بالایی دارند.

 

IV. مزایای آموزش پرشین میل

 

1. ساختمان استحکام

ملس ایرانی به دلیل توانایی خود در ایجاد قدرت بالاتنه مشهور است. حرکات چرخشی و دایره ای عضلات شانه ها، بازوها و قفسه سینه را درگیر می کند که منجر به بهبود تون و قدرت عضلات می شود.

 

2. افزایش هماهنگی

آموزش میل هماهنگی، تعادل و آگاهی فضایی را به چالش می کشد. تمرین‌کنندگان حس کنترل بیشتری بر حرکات خود ایجاد می‌کنند که می‌تواند برای ورزش‌ها و فعالیت‌های مختلف مفید باشد.

 

3. قدرت گرفتن

نگه‌داشتن و دستکاری جوش‌ها به طور موثر نیاز به یک چنگال قوی دارد. قدرت گرفتن بهبود یافته می تواند کاربردهای عملی در زندگی روزمره و سایر ورزش ها داشته باشد.

 

4. ثبات هسته

بسیاری از تمرینات میل ماهیچه های مرکزی را درگیر می کنند و باعث ثبات و بهبود وضعیت بدن می شوند. یک هسته قوی برای جلوگیری از صدمات و حمایت از تناسب اندام کلی ضروری است.

 

5. انعطاف پذیری و دامنه حرکت

ماهیت پویا و کششی حرکات میل می تواند تحرک و انعطاف پذیری مفاصل را افزایش داده و خطر آسیب را کاهش دهد و دامنه کلی حرکت را بهبود بخشد.

 

6. تمرکز ذهنی و ذهن آگاهی

تمرین میل نیاز به تمرکز و تمرکز ذهنی دارد و آن را به یک تمرین مدیتیشن تبدیل می کند که می تواند باعث آرامش و کاهش استرس شود.

 

V. تجدید حیات مدرن آموزش پرشین میل

 

1. علاقه مندان به تناسب اندام و ورزشکاران

آموزش میل فارسی در سال های اخیر در بین علاقه مندان به تناسب اندام و ورزشکاران رونق گرفته است. اثربخشی آن در ایجاد قدرت عملکردی و افزایش آمادگی جسمانی کلی، افراد را با پیشینه‌های مختلف جذب کرده است.

 

2. سازگاری برای تناسب اندام مدرن

متخصصان تناسب اندام معاصر، آموزش میل فارسی را متناسب با اهداف تناسب اندام مدرن تطبیق داده اند. باشگاه‌ها و مراکز تناسب اندام تمرین‌هایی با الهام از میل ارائه می‌دهند که این باشگاه‌ها را به عنوان یک ابزار تناسب اندام همه کاره در خود جای داده است.

 

3. منابع آنلاین

دسترسی به آموزش‌ها و منابع آنلاین باعث شده است که آموزش میل فارسی به طور گسترده‌تری در دسترس افراد علاقه‌مند به کشف این تمرین باستانی تناسب اندام باشد.

 

VI. نحوه شروع آموزش پرشین میل

 

1. اول ایمنی

 

ایمنی همیشه باید در اولویت باشد. مبتدیان برای یادگیری اصول اولیه و کاهش خطر آسیب باید با غذاهای سبک تر شروع کنند. گرم کردن و کشش ضروری است.

 

2. به دنبال راهنمایی باشید

 

اگر در آموزش میل فارسی تازه کار هستید، به دنبال راهنمایی از یک مربی خبره یا یک متخصص با تجربه باشید که می تواند تکنیک های مناسب را به شما آموزش دهد و اطمینان حاصل کند که از فرم صحیح استفاده می کنید.

3. آهسته شروع کنید

برای ساختن پایه ای قوی با تمرینات اولیه تاب شروع کنید. روی توسعه کنترل تمرکز کنید و به تدریج به سمت حرکات پیشرفته تر پیشرفت کنید.

 

4. سازگاری

 

تمرین مداوم کلیدی برای بهره مندی از مزایای آموزش میل است. زمانی را به تمرینات منظم اختصاص دهید و همچنان که مهارت های خود را توسعه می دهید صبور باشید.

 

VII. نتیجه گیری: پرشین میلز – پلی بین گذشته و حال

 

میل های ایرانی با ریشه های باستانی و تجدید حیات مدرن به عنوان پلی بین گذشته و حال در دنیای تناسب اندام عمل می کنند. این باشگاه‌های برازنده و در عین حال قدرتمند از سلاح‌های جنگی به ابزارهایی برای رشد شخصی و رفاه جسمانی تبدیل شده‌اند.

 

چه ورزشکاری باشید که به دنبال افزایش عملکرد خود هستید، چه یک علاقه‌مند به تناسب اندام که به دنبال یک تجربه تمرینی منحصربه‌فرد است، یا کسی که علاقه‌مند به ارتباط با یک سنت فرهنگی غنی هستید، تمرین میل ایرانی سفری جذاب به قلب یک تمرین باستانی ارائه می‌کند. به افراد در تلاش برای قدرت، هماهنگی و تعادل در بدن و ذهن قدرت می بخشد.

منابع: 1- منبع اول

2-منبع دوم-میل آرین (میل آرین وسیله ای ورزشی جدید بر مبنای تجهیزات ورزشهای بدنسازی باستانی جنگاوران ایرانی است که به روش متفاوت اهداف رزمی را دنبال می کند.

Arian mill a new sports equipment, but it is with the bodybuilding sports equipment of the ancient Persian warriors, who follow the martial arts in a different way new.

एरियन मिल एक नया खेल उपकरण है, लेकिन यह प्राचीन फ़ारसी योद्धाओं के शरीर सौष्ठव खेल उपकरण के साथ है, जो एक अलग तरीके से मार्शल आर्ट का पालन करते हैं।))

 3- منبع سوم

ابعاد و اندازه توپ تایجی

چیگونگ توپ تایجی ترکیبی از گونگ داخلی (نی گونگ) و گونگ خارجی (وای گونگ) است. گونگ درونی شامل ایجاد احساس بین بدن فیزیکی و چی و همچنین یادگیری نحوه استفاده از ذهن برای رهبری کارآمد چی است. احساس زبانی است که به ذهن و بدن شما اجازه می دهد با هم ارتباط برقرار کنند. اگر بتوانید سطح بالایی از حساسیت را ایجاد کنید، هوشیاری و آگاهی شما بالاتر از دیگران خواهد بود. به طور طبیعی، ذهن شما همچنین می‌تواند مشکل سفتی بدن فیزیکی و رکود چی را حس کند. این بدان معناست که ذهن قادر خواهد بود گردش چی را به طور موثر دستکاری کند. از اینجا، می توانید ببینید که ذهن شما کلید کل تمرین است. در تمرین چیگونگ، ذهن درست مانند یک ژنرال است که مسئول استراتژی ها و اقدامات است. همچنین از طریق همین ذهن و احساس حساس است که ذهن شما قادر است بدن (یعنی میدان جنگ)، تنفس (یعنی استراتژی) را تنظیم کند و چی (یعنی سربازان) را به طور موثر و کارآمد رهبری کند.

هنگامی که همه این عناصر مهم داخلی را در اختیار دارید، می توانید آنها را در اعمال بیرونی نشان دهید. هنگامی که عمل آشکار می شود، هماهنگی و هماهنگی بیرونی (وای گونگ) و درونی (نی گونگ) است. تجلی مؤثر مستلزم هماهنگی و هماهنگی بیرونی (وای گونگ) و درونی (نی گونگ) در یک عمل است.

توپ تایچی چیگونگ

قبل از شروع تمرین توپ تایجی چیگونگ، باید ایده های روشنی در مورد تمرین داشته باشید، به عنوان مثال، چگونه یک توپ تایجی خوب انتخاب کنید، محتوای تایجی چیست.

شکل 5-1- توپ تایچی 

 

انتخاب توپ تایچی

 

امواد مورد استفاده برای ساخت توپ باید طبیعی باشد. بهترین ماده برای توپ یا چوب یا یشم است. یک توپ پلاستیکی بولینگ نباید استفاده شود زیرا برای هر مبتدی بسیار سنگین است و رسانای چی نیست. همچنین توپ بسکتبال انتخاب خوبی نیست زیرا از لاستیک ساخته شده است. اساساً توپ‌های چوبی سبک‌تر هستند و چی به رهبری ذهن می‌تواند راحت‌تر به آن نفوذ کند. توپ‌های چوبی معمولاً توسط رزمی‌کاران داخلی استفاده می‌شود که رشد چی را مهم‌تر از قدرت بدنی می‌دانند (شکل 5-1). با این حال، برای رزمی‌کاران خارجی، آمادگی جسمانی مهم‌تر از توسعه چی در نظر گرفته می‌شود. بنابراین، توپ های ساخته شده توسط سنگ اغلب استفاده می شود  در واقع بهترین ماده برای حالت فیزیکی یشم به دلیل داشتن مس است. متأسفانه، یشم برای اکثر تمرین‌کنندگان هنرهای رزمی بسیار گران است. به طور طبیعی، اگر از یک توپ سنگی تایجی استفاده شود، اگرچه یک تمرین‌کننده می‌تواند بدن فیزیکی قوی بسازد، توسعه چی دشوار خواهد بود زیرا نفوذ چی از طریق توپ ساخته شده از سنگ دشوارتر است. علاوه بر این، به دلیل تنش فیزیکی حاصل، گردش یا هدایت چی دشوارتر است.

شکل 5-2- توپ تایچی از جنس سنگ سنگ

 

برای یک مبتدی، یک توپ چوبی ساخته شده با یک تکه چوب جامد بسیار توصیه می شود. این ماده می تواند چوب قرمز یا بلوط باشد. آن توپ هایی که با چسباندن چند قطعه به هم ساخته می شوند به خوبی توپ هایی نیستند که از یک تکه درست می شوند زیرا چسب مانعی برای گردش چی ایجاد می کند. اگرچه یک توپ تایجی ساخته شده از یک تکه چوب گران تر است، اما ارزش آن را دارد زیرا می توانید برای تمام عمر از آن استفاده کنید.

 

شکل 3-5-توپ تایچی برای دست

اندازه ها اندازه توپ ها متنوع است. آنها می توانند به اندازه یک توپ پینگ پنگ باشند (شکل 5-3). این نوع توپ‌های تایجی معمولاً در جامعه پزشکی چین برای بهبود گردش خون چی در دست‌ها به‌ویژه برای درمان آرتروز در دست استفاده می‌شود. به طور معمول، دو توپ به طور همزمان استفاده می شود. از طریق چرخاندن و چرخاندن توپ ها، چی در دست می تواند توسعه یابد و سپس به گردش در آید (شکل 5-4).

بزرگترین توپی که تاکنون ثبت شده است تقریباً یک متر قطر دارد. توپ بسیار سنگین است و از سقف آویزان است. این نوع توپ بزرگ امروزه به ندرت دیده می شود. در کوه وودانگ مورد استفاده قرار گرفت.

برای یک مبتدی، ما به شدت یک توپ چوبی به قطر 10-12 اینچ (25.4 - 30.48 سانتیمتر ) با وزن 4-8 پوند (1.81 تا 3.63 کیلوگرم) را توصیه می کنیم

تعدادی توپ چوبی که در مرکز توخالی هستند در بازار موجود است. آنها بسیار سبک و مناسب برای مبتدیان برای یادگیری الگو هستند، اما برای اهداف بلند مدت تمرین، به خوبی یک توپ چوبی جامد نیستند.

 

 

تایچی چوان 

سلامت، چالش جهان امروز با تایچی
در دنیای پر سرعت امروز، یافتن راه‌های موثر برای بهبود سلامت جسمی و روانی بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. یکی از تمرین‌هایی که محبوبیت قابل توجهی پیدا کرده است تایچی است - یک هنر رزمی سنتی چینی که حرکات آرام و روان را با تنفس عمیق و تمرکز ذهنی ترکیب می‌کند. اما تایچی فقط یک تلاش فردی نیست. همچنین می تواند ابزار قدرتمندی برای ایجاد سلامت و ارتباط جامعه باشد.
مهم نیست چه سنی دارید، چه بدنی دارید، بیمار هستید، سالم هستید، توان حرکت محدوده ... تمرین تایچی طیف وسیعی از مزایای سلامتی را برای افراد در هر سنی و سطوح تناسب اندام ارائه می دهد.
جهان امروز جهان رفاه و دور همی هستش، تایچی افراد را در جستجوی مشترک رفاه هستند گرد هم می آورد و حس اجتماع و ارتباط را ایجاد می کند. ترکیبی منحصر به فرد از فواید جسمی و روحی با ورزش تمرینی مدام برای بهبود سلامت کلی با افزایش گردش خون و اکسیژن رسانی در سراسر بدن به بهبود سلامت قلب و عروق کمک می کند. افراد در مدیریت و کاهش استرس در زندگی بسیار ضروری است و محیط پرتنشی که بسیاری از افراد در آن قرار دارند را تایچی به آرامشی بی بدیل تبدیل می کند در واقع یکی از جنبه های کلیدی تایچی تمرکز آن بر تعادل و انعطاف پذیری است. تمرین کننده در حالی که حالتی آرام و قائم دارد. به چالش کشیدن عضلات پای ایستاده برای تثبیت بدن به بهبود تعادل کمک می کند. علاو بر این تمرین قدرتمند برای ارتقای ذهن آگاهی و وضوح ذهنی است.
اگر شما علاقه مند به شروع با تایچی برای سلامت جامعه هستید، چندین گزینه در دسترس شماست. یکی از گزینه ها پیوستن به یک کلاس محلی یا گروه اجتماعی تایچی است. این کلاس ها فرصتی را برای یادگیری اصول تایچی از یک مربی واجد شرایط و تمرین با دیگران در یک محیط حمایتی و اجتماعی فراهم می کند.
استاد رجب زاده با سابقه بیشتر از 30 سال تمرین تایچی به شما برای طیف وسیعی از فواید فیزیکی، ذهنی و عاطفی کمک می کند. بنابراین، گامی به سوی یک جامعه سالم‌تر بردارید و امروز قدرت تغییردهنده تایچی را کشف کنید.
به یاد داشته باشید، تایچی فقط یک تمرین فردی نیست، بلکه سفری است که بهتر است با هم انجام شود

لینک کلیپ در آپارات

تای چی یک هنر رزمی عمیق و پیچیده است. افرادی که تازه وارد این تمرین شده اند، جنبه های خاصی از تای چی را بیشتر از سایرین مرتبط می دانند. چه به جنبه‌های مدیتیشن یا رزمی تای چی علاقه‌مند باشید، استاد رجب زاده دوره‌های با رتبه‌بندی بالایی دارد تا به شما کمک کند مهارت‌های مورد نظر خود را پیدا کنید.
اجراء گروهی فرم 10- تاچی چوان سبک یانگ از استاد رجب زاده است که فرم ساده مدرن است که برای اولین بار در سال 1999 در پکن آموزش داده شد. در بین مبتدیان بسیار محبوب است و به دروازه پینگ زندگی مشهور ایجاد شد.
فرم 10 فرم تای چی ساده شده به سبک یانگ با 10 حرکت است. هر حرکت هم در سمت چپ و هم در سمت راست انجام می شود و باعث تقارن در فرم و افزایش تمرین حرکات می شود. فرم 10 یک انتقال عالی پس از یادگیری حرکات پایه و قبل از یادگیری فرم 24 ساده شده است. استاد بزرگ آقای رجب زاده حرکات فرم 10 را در حرکت آهسته انجام می دهد و بینندگان را قادر می سازد تا با هم تمرین کنند.
محل اجرای سالن آستان قدس مشهد

 

اجراء گروهی فرم 10- تاچی چوان سبک یانگ- استاد رجب زاده

Tai Chi is a deep and complex martial art. People new to the practice find certain aspects of tai chi more relevant than others. Whether you are interested in the meditative or martial aspects of tai chi, Master Rajabzadeh has highly rated courses to help you find the skills you are looking for.

Group performance of form 10-Yang style tachi chuan by master Rajabzadeh, which is a simple modern form that was taught for the first time in 1999 in Beijing. It is very popular among beginners and was created to the famous Ping Life Gate.
Form 10 is a simplified form of Yang-style tai chi with 10 movements. Each movement is performed on both the left and right sides, creating symmetry in the form and increasing the practice of the movements. Form 10 is a great transition after learning the basic moves and before learning the simplified Form 24. Grand master Mr. Rajabzadeh performs the movements of Form 10 in slow motion and enables the audience to practice together.
Performance venue, Astan Quds Hall, Mashhad
Professor Rajab Zadehs number is +98 9151130768

 

 

بنا به تقاضای عمومی، تصمیم گرفتیم دستورالعمل‌های مونتاژ (اندازه‌گیری، مواد، مونتاژ و غیره) نسخه PVC ساختگی چوبی کلاسیک وینگ چون "موک یانگ جونگ" یامو رن ژونگ" را منتشر کنیم. قبل از ادامه، مهم است که زیر چند مقدمه که قبلاً به برخی از آنها اشاره شد، یک ساختگی چوبی وینگ چون مانند PVC را بخوانید:

 

این یک ابزار ماندگار و / یا حرفه ای نیست، تحت هیچ شرایطی، این نسخه از ساختگی چوبی نمی تواند جایگزین نسخه سنتی / اصلی شود.

این نسخه ما ساختگی است، اندازه‌گیری‌ها نشان‌دهنده هستند و باید با نیازهای ما (قد تمرین‌کننده، فرم بدن، و غیره) تطبیق داده شوند.

قاعده کلی این است که آدمک چوبی حریف انسانی را شبیه سازی می کند، بنابراین، اندام های آن باید در همان ارتفاع تمرین کننده ای باشد که از آن استفاده می کند

لازم به ذکر است که ابعاد این ساختگی با اندازه های نسخه چوبی اصلی متفاوت است (دلیل این است که این دو سازه کاملاً متفاوت هستند)

اجزای سازنده ساختگی PVC مصالح ساختمانی (لوله های پلاستیکی فاضلاب / آب) هستند و می توان آنها را یافت:

…

اینها موادی است که ما نیاز داریم:

 

الف) 1-2 لوله پی وی سی استوانه ای بزرگ (قسمت هسته) - طول 140-180 سانتی متر، قطر 17-25 سانتی متر، حداقل ضخامت 5-15 میلی متر (یا 2 قطعه از نصف ارتفاع با رابط مرکزی)

ب) 3 لوله پی وی سی استوانه ای کوچک (3 بازو) - طول 45-65 سانتی متر، قطر 4-5 سانتی متر، حداقل ضخامت 3 میلی متر

ج) 2 لوله پی وی سی استوانه ای متوسط ​​(قسمت های جانبی پایه) - طول 140-160 سانتی متر (یا 70-80 سانتی متر برای پایه مربع)، قطر 6-8 سانتی متر، حداقل ضخامت 3 میلی متر (یا 4 قطعه نصف). ارتفاع با اتصالات مرکز)

د) 2-4 لوله پی وی سی استوانه ای متوسط ​​(ساختار نگهدارنده شیبدار) - طول 198-226 سانتی متر (یا 99-113 سانتی متر اگر پایه مربعی باشد)، قطر 6-8 سانتی متر، حداقل ضخامت 3 میلی متر (یا 2 قطعه) نیمی از ارتفاع با کانکتور مرکزی)

 ر) 2 اتصال متوسط ​​PVC "T" - برای اتصال لوله هایی که از ساختار هسته عبور می کنند به تکیه گاه عقب.

ج) 2 اتصال متوسط ​​تا کوچک PVC "L" - برای اتصال قسمت پشتی پایه به قسمت های جانبی و به اتصالات "T"

ز) 6 مفصل PVC متوسط ​​"L" - برای اتصال لوله های باقی مانده از پایه و لوله های تکیه گاه عقب.

ح) 1 لوله پی وی سی استوانه ای متوسط ​​(قسمت جلوی پایه) - طول 70-80 سانتی متر، قطر 6-8 سانتی متر، حداقل ضخامت 3 میلی متر

ی) 2 لوله پی وی سی استوانه ای متوسط ​​(قسمت پشت پایه و قسمت بالای تکیه گاه شیب دار) - طول به اندازه اتصالات "T"، "L" و شکل پایه (مربع یا مربع) بستگی دارد. مستطیل)، قطر 6-8 سانتی متر، حداقل 3 میلی متر ضخامت

ک) 2 لوله پی وی سی استوانه ای متوسط ​​(برای بلند کردن قسمت جلویی پایه) - طول 20-30 سانتی متر قطر 6-8 سانتی متر حداقل ضخامت 3 میلی متر

ل) 1( مفصل PVC متوسط ​​"V" (120 درجه - "زانو" پای جلویی آدمک

م) 1 مفصل PVC متوسط ​​"C" - "پا" پای جلویی آدمک

ن) 1 لوله پی وی سی استوانه ای کوچک (تکیه کننده پایین ساق) - طول 80-90 سانتی متر، قطر 4-5 سانتی متر، حداقل ضخامت 3 میلی متر

و)1لوله پی وی سی استوانه ای کوچک (پایه) - طول 45-65 سانتی متر، قطر 4-5 سانتی متر، حداقل ضخامت 3 میلی متر

پ) 1 لوله پی وی سی استوانه ای کوچک ( تکیه دهنده بالایی ساق پا) - طول 40-60 سانتی متر، قطر 4-5 سانتی متر، حداقل ضخامت 3 میلی متر

س) 60-70 پیچ فلزی (اختیاری) - برای اینکه در نهایت هر مفصل را در 2 نقطه مخالف ثابت کنید.

یادداشتی از استاد کونگلینگ - 4-6 کیسه شن (حداقل 50-60 کیلوگرم) برای بالاست کردن کل سازه روی زمین توصیه می شود (اگر بیرون نباشیم باید به خوبی بسته شوند).

ابزار مورد نیاز ما:

 اره - برای برش لوله های پلاستیکی

مته - برای شروع ایجاد سوراخ ها

قطب نما - برای کشیدن سوراخ ها

نشانگر قابل شستشو - برای تنظیم مناطق برش

خط کش - برای اندازه گیری لوله ها

گونیا - برای اندازه گیری زاویه

…

نحوه ساخت یک ساختگی "چوبی" با لوله های PVC: مونتاژ

مراحل مونتاژ (حروف به عکس اشاره دارند) :

قبل از شروع، بیایید کل مقاله را بخوانید و بیایید یک پروژه با تمام اقدامات خاص بسازیم

قبل از شروع سوراخ کردن و برش، باید لوله ها را در جای خود قرار دهیم تا بفهمیم آیا اقداماتی که انتخاب کرده ایم با هم مطابقت دارند یا خیر

بیایید لوله های A را به صورت عمودی روی زمین جمع کنیم و قرار دهیم

پایین دست باید در ارتفاع آرنج تمرین‌کننده باشد و باید کاملاً مرکزی باشد

بازو باید در ارتفاع شانه تمرین‌کننده باشد و باید با بازو پایینی زاویه ۱۵ درجه ایجاد کند.

بازوی میانی باید در ارتفاع انتهای محیط بازو باشد و با بازو زاویه 30 درجه ایجاد کند.

بیایید بازوها را علامت گذاری و برش دهیم

بیایید سوراخ جلوی 3 بازو را انجام دهیم (به یاد داشته باشید که هر سوراخ باید اندازه دقیق لوله ها باشد)

بیایید لوله های J و H را برش دهیم (نه خیلی بالا، نه خیلی کم، مثلاً در فاصله 5-10 سانتی متری از انتهای لوله)

بیایید سوراخ های بالا و پایین را انجام دهیم تا لوله های J و J در لوله های A قرار بگیرند (آنها باید کاملاً موازی با زمین باشند)

سوراخ های 2 پا باید به صورت عمودی در مرکز و به سمت پایین بازو قرار گیرند (تا ساق پا به زمین عمود شود)

پا از ارتفاع زانوهای تمرین‌کننده شروع می‌شود (به طور کلی 70-75 سانتی‌متر از زمین)

لوله N کاملاً زمین را لمس می کند و وارد لوله های A می شود (به عنوان یک گالری)

بیایید 2 سوراخ جلویی پا را روی لوله های A انجام دهیم

به دنبال شکل و اقدامات ارجاع داده شده، بیایید پایه و تکیه گاه سازه را تطبیق دهیم

بیایید هر کانکتور را به یکی از لوله های درگیر (طولانی ترین) وصل کنیم و سپس تمام قسمت های باقی مانده را به هم وصل کنیم.

بیایید سوراخ های کوچکی برای پیچ ها ایجاد کنیم (با ساختگی که از قبل مونتاژ شده است) و آنها را تعمیر کنیم.

آخرین لمس ها :

 در تئوری باید گونی های ماسه ای را روی لوله ها اضافه کنیم (حداقل 60 کیلوگرم)

در صورت تمایل می‌توانیم یک کیسه شن را حتی در داخل بدنه مرکزی (در پایه) قرار دهیم.

یادداشت های پایانی

انواع و ایده ها :

 

یک پایه مستطیل شکل (رو به سمت عقب بلندترش) پایداری بیشتری نسبت به پایه مربع دارد

برای ایجاد ثبات بیشتر به پای مرکزی، بهتر است تکیه گاه آن را از بدنه مرکزی عبور دهید تا به پشت پایه برسد (با یک مفصل "T").

با تغییرات لازم (کانکتورهای خاص و غیره)، ساختار پایه به جای مربع / مستطیل، می تواند مثلث یا ذوزنقه باشد.

اندام ها (3 بازو و ساق پا) را می توان با عناصر فلزی یا چوبی (مانند پایه های از پیش ساخته شده برای میزها) جایگزین کرد.

اگر به فکر برچیدن سازه نباشیم، اشتباه نیست که اتصالات را با نوار پارچه ای بپیچیم تا مقاومت سازه افزایش یابد.

انتهای اندام ها را می توان با کش های پلاستیکی (برای صندلی یا میز) پوشاند.

لبه پایه تنه مرکزی را می توان با یک پلاستیک محکم اما الاستیک پوشاند (برای جلوگیری از خراشیدگی کف)

از استفاده از چسبی که به طور دائم الاستیک نمی ماند خودداری کنیم

یادداشتی از استاد Kongling - به عنوان مواد ارزان قیمت، آزمایش های خود را انجام دهید، آزمایش کنید که چه چیزی کار می کند و چه چیزی نیست، سپس فیلم ها / عکس های نتایج و اکتشافات خود را برای ما به آدرس 6dragonskungfu@gmail.com ارسال کنید .

 

چند فکر قطعی :

 

مزیت اصلی این ساختگی PVC این است که بسیار مقرون به صرفه است (در صورت شکسته شدن یک قطعه به راحتی قابل تعویض است)

مزیت دوم این است که کل سازه را می توان به راحتی جدا کرد و حمل کرد (بالاست را می توان در محل تعویض کرد)

اگرچه مونتاژ باید برای همه آسان باشد، اما بهتر است از یک متخصص کمک بخواهید

برای خردسالان، کمک والدین ضروری است (ابزار درگیر می تواند خطرناک باشد)

به محض اینکه بتوانیم یک آدمک چوبی واقعی بخریم، باید این جایگزینی را کنار بگذاریم (در نسخه اولیه آن فقط برای مبتدیان یا آموزش های ویژه خوب است، 
منبع: https://www.6dragonskungfu.com/how-to-build-a-wing-chun-wooden-dummy-in-pvc/

 

 

 

لینک ویدیوی از نحلیل فرم ده که توسط نرم افزار Kinovea پرداخته شده است

 لینک:https://www.aparat.com/v/CMaYT

---

 

 

خانواده یانگ تای چی چوان یکی از جواهرات در قلمرو هنرهای رزمی چینی است. از زمان بنیانگذار خانواده یانگ تای چی چوان یانگ لو چان، پسرانش یانگ بان هو و یانگ جیان هو، نوه هایش یانگ شائو هو و یانگ چنگ فو، و نوه هایش یانگ ژن مینگ، یانگ ژن جی، یانگ ژن دوئو. و یانگ ژن گوئو همه با هم برای تحقیق، تغییر، توسعه و گسترش تای چی چوان همکاری کرده اند.

خانواده یانگ تای چی چوان گسترده و برازنده، با ساختار دقیق، آرام، ملایم و روان است، در حالی که همچنان جنبه های هنرهای رزمی را حفظ می کند. همچنین روشی برای بهبود سلامت و درمان بیماری است. تای چی چوان مورد علاقه ده ها میلیون تمرین کننده است و تای چی چوان را در داخل و خارج از کشور گسترش می دهد. این هنرهای رزمی چینی به محبوب ترین هنرهای رزمی تبدیل شده است و کمک قابل توجهی به سلامت بشر می کند.

تای چی چوان یا تایجی کوان یکی از پیشرفته ترین هنرهای رزمی است.

 

 

 

سبک های متعددی از تای چی وجود دارد که با نام خانوادگی خانواده ای که آنها را توسعه داده اند (چن، یانگ، وو، سان، هائو و بسیاری دیگر از سبک های کمتر شناخته شده) وجود دارد. و یکی از هنرهای رزمی است که منشأ آن به زمان بیشتری باز می گردد. اولین اسناد مربوط به تای چی چوان تقریباً 1500 سال قدمت دارد.

تای چی معاصر در طول سلسله یوان (1271-1368) توسط ژانگ سان فنگ، که از راهب تائوئیست هوئو لانگ ژن رن آموخته بود، توسعه یافت. ژانگ در طول سفرهایش از چین به راهی برای دفاع از خود نیاز داشت. از آنجایی که هفتاد ساله بود، مجبور شد به چیزی متوسل شود که در برابر مخالفان جوان تر و قوی تر عمل کند. راه حلی که ژانگ یافت بر اساس چهار اصل اساسی بود: آرام در مقابل عمل، نرم در مقابل سخت، ثابت در مقابل سریع، یکی در مقابل بسیاری. به گفته ژانگ سان فنگ، اگر یک تکنیک رزمی شامل این اصول نباشد، تای چی چوان نیست.

وانگ زونگ یو شاگرد ژانگ سان فنگ بود. او در تای چی چوان متخصص و محققی بود که به طور گسترده در مورد نظریه تای چی نوشت. به گفته وانگ، رشته اصلی بعداً به دو شاخه جدید تقسیم شد: یکی جنوبی و دیگری شمالی. سبک شمالی در دوره سلسله چینگ (1662-1722) به جیانگ فا منتقل شد. جیانگ فا برای دیدن مادرش به روستای زادگاه خانواده چن، چن جیا گو، سفر کرد. او در آنجا با مردی به نام چن چانگ ژینگ درگیری داشت که بعداً از او خواست تا به عنوان شاگرد پذیرفته شود. چن چانگ زینگ سیستم خانواده‌اش با منشأ شائولین پاو چوی (مشت / توپ بوکس) را با دانش جدید خود از تای چی چوان ترکیب کرد.

سال ها بعد، چن شاگردی به نام یانگ لو چان داشت که از مشکلات معده رنج می برد و به عنوان بخشی از بهبودی خود به تای چی علاقه مند بود. یانگ لو چان پس از سال ها کار موفق شد بسیاری از اسرار تای چی چوان را کشف کند. هنگامی که دوره کارآموزی خود را به پایان رساند، به استان خود (هبی) بازگشت و آموزه های خود را به دو پسرش، یانگ بان هو و یانگ جیانگ هو، منتقل کرد. دومی به نوبه خود دو فرزند دیگر داشت که دریافت کنندگان تمام تکنیک های سبک بودند: یانگ شو-هو و یانگ چنگ فو.

یانگ چنگ فو به عنوان پدر تای چی چوان یانگ مدرن در نظر گرفته می شود، زیرا او تمام تکنیک ها و روش های آموزشی سنتی را ساختار و نظام مند کرد.

 

 

گیوکوشین ریو

توسط فان هر وی

منبع سایت:http://ninjutsulondon.com/gyokushin-ryu

---

 

این مدرسه که یکی از 3 مدرسه "نینجا" است ( برخلاف 6 مدرسه "سامورایی" بوجینکان ) به طور رسمی در برنامه درسی بوجینکان تدریس نمی شود و بنابراین این سوال را ایجاد می کند که چرا بخشی از بوجینکان است. اصلا ؟ خوب تعدادی پاسخ برای آن وجود دارد، بسیاری از آنها شامل این است که سوکه ماساکی هاتسومی تصمیم گرفته است که تمام آموزش های خود را به جو عمومی رد نکند. فقط به تعداد معدودی منتخب اگرچه این شاید درست باشد، اما ماهیتگیوکوشین ریودر هر دو سمینار، درس و ویدیو آموزش داده شده است. هاتسومی رسماً گفته است که گیوکوشین هیچ تکنیک نامگذاری ندارد، بلکه استراتژی و حرکت آزاد دارد، بنابراین احتمالاً او به طور رسمی آنها را آموزش نمی دهد زیرا کاتا برای آموزش واقعی وجود ندارد.

باور این است که بنیانگذارگیوکوشین ریو، ساساکی گعمون ترویوشی، که این مدرسه را در قرن 16 تأسیس کرد، در اصل از دودمانگیوکو ریوبود ، یا حداقل تکنیک هایگیوکوشین ریوبر اساس تکنیک هایگیوکو ریوبود. گیوکوشین ریوعمدتاً بر روی تدبیر و جاسوسی تمرکز می کند تا مبارزهکه برای اکثر مدارس نینجوتسو معمول است، زیرا تکنیک های آنها در اوایل با سایر مدارس رزمی ترکیب شده بود. پسر ساساکی گومون، ساساکی گندایو، توسط دایمیو کیشو استخدام شد و سالانه 200 کوکو حقوق می گرفت (یک کوکو برای غذا دادن به یک مرد برای یک سال کافی بود)، این مبلغ بعداً به 400 کوکو در سال افزایش یافت. این احتمال وجود دارد که او مانند پدرش درگیوکو ریوو همچنینگیوکوشین ریومهارت بالایی داشته باشد. تمرین‌کنندگانگیوکوشین ریونیز باتوگاکوره ریودر تماس بودند، اما با گذشت زمانگیوکوشین ریوبه 3 جهت مختلف تقسیم شد: کوشی جتسو(نینپو تایجتسو)، کاپوجتسووجوجتسو. با این حال، از زمانی که آنها تقسیم شدند، هر 3 مدرسه گیوگوشین هیچ ارتباطی بادیگراندر این مدت نداشتند.

گیوکوشین ریودر فیف های کیشو و تاکدا تدریس می شد. این احتمالاً در دهه 1600 اتفاق افتاد و در آن زمان بود که با توگاکوره ریو تماس گرفت. در غرب معلوم نیست که تکنیک های جنگیگیوکوشین ریوچیست. تنها چیزی که واقعاً مشخص است این است که از پرتاب های سوتیمی استفاده می کند. آنچه مشخص است این است که این مکتب بیشتر بر جنبه جاسوسی نینجوتسو تمرکز کرده است تا اینکه تاکید زیادی بر طرف جنگ داشته باشد. گفته شده است که از تخصص های این ریو کوساری فوندو، نینجوتسو، کوپجوتسو، جوتایجوتسو، کنجوتسو و ایایجوتسو بوده است، البته تائیدی در این مورد نداریم. هاتسومی این را در مورد گیوکوشین ریو در کتاب خود "تسلیم نینجا مخفی" می گوید... "این جناحی از کوشی جوتسو است و توسط ساساکی اورومون آکیاری تاسیس شد. یکی از ویژگی های ریو در نوع سلاح هایی است که استفاده می کند. گیوکوشین ریوبه دلیل استفاده برتر ازنگه ناواشناخته شده است. یک کمند.»

با توجه به آنچه در موردگیوکوشین ریوآموزش داده نشده است، به نظر می رسد این سبک در مورد گسترش و وارد کردن خود در حرکت حریفان و همچنین استفاده از طناب یا کمند باشد. به نظر می‌رسد که تکنیک‌های غیرمسلح مبتنی برگیوکو ریوهستند و بسیار مشابه هستند. به عنوان مثال، کامای، مانند ایچیمونجی نو کامائه، دقیقاً مشابه است. برای ضربه زدن از بازوهای خم شده و ناخن (آهنی) استفاده می کند و مانندگیوکو ریو، تنها چند مرحله در هر تکنیک وجود دارد. اکثر حرکات بدن از طریق جابجایی وزن با خم کردن زانوها انجام می شود.

خانواده ساساکی آموزه‌هایگیوکوشین ریورا مخفی نگه داشتند، و تا زمانی که بهتوده نبتسونامنتقل شد و در کنار آن آموزش داده شد و با مدارس دیگر مخلوط شد، بیشتر آشکار شد. به دلیل این پنهان کاری دو نفر ادعا می کنند که سوکه این مدرسه هستند. یکی هاتسومی ماسااکی و دیگری، اوئنو تاکاشی، نیز مانند هاتسومی تاکاماتسو توشیتسوگو (بعضی از مردم او را از بستگان تاکاماتسو می دانند) دانش آموز سابق است. هر دو نسب متفاوتی می دهند. کتاب دای نیپون بوگی ریوها تبار اوئنو را فهرست می‌کند و هیچ اشاره‌ای به خط تودا-تاکاماتسو-هاتسومی ندارد، بنابراین در جایی در هشت نسل گمشده، شخصی یا مدرسه‌ای را تقسیم کرد یا به دو نفر داد. اوئنو تاکاشی مشهور است که با خالکوبی پوشانده شده است و با یاکوزاهای محلی بسیار دوستانه بود. این احتمال وجود دارد که اوئنو تاکاشی مرده باشد،

منرو مچیزوکی ، بنیانگذار یوسیکان ، بر اساس گزارش گیوکوشین ریو

---

 

و همچنین این دو ادعای سوکه گفته می شود که بنیانگذار مکتب دیگری به نام یوسیکان، مینورو موچیزوکی، آموزه های مکتب خود را بر پایه گیوکوشین ریوجوجتسو بنا نهاده است. کانو جیگرو، بنیانگذار کودوکان جودو، از دوستان تاکاماتسو سنسی بود. این امکان وجود دارد که تاکاماتسو به عنوان مربی مهمان در کودوکان تدریس می کرد و آنچه در آنجا تدریس می کرد گیوکوشین ریوبود. این نیز ادعای موچیزوکی را قابل باور می کند. او در سال 1907 به دنیا آمد و بودو را در سن 5 سالگی شروع کرد. او چیزهای زیادی مانند گیوکوشین ریوجوجتسو را مطالعه کرد. در 26 سالگی به کودوکان پیوست و در سال 1928 به سندان ارتقا یافت. در این زمان او در تسورومی زندگی می کرد. موچیزوکی می‌گوید که تکنیک‌های سوئیتمی که در هنر رزمی جدیدی که او خلق کرده، یوسیکان (همچنین بر اساس جودو، آیکیدو، کاراته و کاتوری شینتو ریو) آموزش داده می‌شود، از گیوکوشین ریوآمده است.

 

 

استاد بزرگ منتاک چیا خالق تائو شفابخش، تائو یوگا، سیستم جهانی شفابخش تائو، و تائو باغ سلامت اسپا و استراحتگاه، واقع در حومه شمالی زیبای چیانگ مای، تایلند است. نویسنده بیش از 60 کتاب در مورد شیوه های تائوئیست، منتاک چیا طی سال های گذشته به دانشجویان مشتاق بیشماری اصول هنرهای داخلی تائوئیست را آموزش داده است. کتاب های او به بیش از 40 زبان ترجمه شده است که سیستم جهانی شفابخش تائو را جهانی کرده است.

 

مسیر تائوئیستی

استاد چیا در سال 1944 از پدر و مادری چینی در تایلند به دنیا آمد. هنگامی که شش ساله بود، راهبان بودایی به او یاد دادند که چگونه مراقبه کند و ذهنش را حفظ کند. در حالی که هنوز دانش آموز مدرسه گرامر بود، بوکس سنتی تایلندی و در سال‌های بعد تای چی چوان را از استاد لو آموخت که به زودی او را با آیکیدو، یوگا و سطوح پیشرفته تای چی آشنا کرد. این استاد یی انج بود که به استاد چیا اجازه داد تا سیستمی را آموزش دهد که آموزه های تائوئیستی، بودایی و ذن را ترکیب می کرد. او از دوران کودکی به مطالعه رویکرد تائوئیستی به زندگی پرداخته است.

 

... من تمرین را با استادم یی انج آغاز کردم و تا آنجا که ممکن بود مطالعه کردم تا به تهذیب معنوی برسم. استادم بعد از سالها مطالعه مجدانه گفت من استاد هستم و از این به بعد می توانم تدریس کنم. و شروع کردم به تدریس. ابتدا، در بانکوک، بعداً به نیویورک نقل مکان کردم و کلینیک خودم را راه‌اندازی کردم و بیماران را با حکمت باستانی که استادانم به من آموخته‌اند، شفا می‌دادم. من روی افرادی که مشکلات جسمی و روانی داشتند کار کردم و به آنها کمک کردم تا خود را درمان کنند و کنترل بدن فیزیکی، ذهنی و روحی خود را در دست بگیرند. در نهایت، دانش‌آموزانم از من خواستند که یک سیستم درمانی ساختاریافته ارائه دهم تا خرد تائوئیستی را برای افراد بیشتری در دسترس قرار دهم. بنابراین، سیستم جهانی شفا تائو تصور شد. (استاد بزرگ منتاک چیا)

 

سال ها بعد، زمانی که او در هنگ کنگ دانشجو بود، یکی از همکلاسی‌های ارشدش به نام چنگ سو سو او را با اولین معلم باطنی خود و استاد تائوئیست یی انگ آشنا کرد. در این مرحله، استاد چیا به طور جدی مطالعات خود را در مورد شیوه زندگی تائوئیستی آغاز کرد. او یاد گرفت که چگونه انرژی را از طریق مدار کیهانی به گردش درآورد و چگونه شش کانال خارق العاده باقیمانده را از طریق تمرین فیوژن پنج عنصر باز کند . با مطالعه بیشتر کیمیاگری درون، روشنگری کان و لی ، مهر کردن حواس پنج گانه ، کنگره آسمان و زمین ، و اتحاد دوباره بهشت ​​و انسان را آموخت.

زمانی که استاد چیا در اوایل دهه بیست سالگی خود بود، نزد استاد میوگی در سنگاپور تحصیل کرد که به او کوندالینی، یوگا تائوئیست و نخل بودا آموخت. او یاد گرفت که چگونه انسدادهای انرژی را در بدن خود پاک کند و انرژی نیروی حیات را از دستان خود عبور دهد تا بتواند بیماران استاد میوگی را شفا دهد. او سپس چی نی تسانگ را نزد دکتر موی ییم واتانا در تایلند آموخت.

 

مدتی بعد، او روش شائو-لین قدرت درونی را نزد استاد چنگ یائو لون، که سیستمش ترکیبی از بوکس تایلندی و کونگ فو بود، مطالعه کرد. او یک سری تمرینات مخفی برای اندام‌ها، غدد و مغز استخوان را یاد گرفت – معروف به مغز استخوان نی کونگ و تقویت و تجدید تاندون‌ها . استاد چیا همچنین نزد استاد پان یو، که نظام او تعالیم تائوئیستی، بودایی و ذن را به هم پیوند می‌داد، مطالعه کرد. او با استاد پان یو در مورد تبادل انرژی یین و یانگ بین زن و مرد و چگونگی توسعه بدن فولادی مطالعه کرد . استاد چیا بعداً به مدت دو سال به مطالعه آناتومی و علوم پزشکی غرب پرداخت تا مکانیسم‌های پشت انرژی شفابخش را درک کند.

 

معلم چی گونگ برای بیش از 45 سال

استاد چیا با استفاده از دانش خود از تائوئیسم و ​​سایر رشته ها، مرکز شفای طبیعی r را در تایلند تأسیس کرد و مربیانی را برای گسترش این دانش آموزش داد. پنج سال بعد، او تصمیم گرفت به نیویورک نقل مکان کند، جایی که در سال 1979، مرکز جهانی شفا تائو را به عنوان یک سیستم مراقبت بهداشتی منحصر به فرد و کامل از سم زدایی بدن تا بالاترین روش های مدیتیشن افتتاح کرد. استاد چیا در طول سالهای اقامت در آمریکا، تحصیلات خود را در سیستم وو تای چی نزد ادوارد یی در نیویورک ادامه داد.

 

تسلط استاد چیا بر این دانش باستانی - که با مطالعه او در سایر رشته ها افزایش یافته است - منجر به سیستم شفابخش تائو و جهانی شفابخش تائو شده است. در بیش از 45 سال تدریس، استاد چیا بیش از 60 کتاب در مورد شیوه های تائوئیستی منتشر کرده است، شاگردان بی شماری را تربیت کرده است و مربیان بسیاری را برای گسترش دانش گسترده خود گواهی می دهد. امروز او همچنان بر تعلیم دانش آموزان و مربیان بیشتر ارادت دارد.

این آرزوی خالصانه استاد چیا است که هر فردی این فرصت را داشته باشد که تکامل هماهنگ بدن، ذهن و روح را کامل کند. از طریق تمرین، دانش آموز یاد می گیرد که مسئولیت شخصی برای رفاه جسمی، عاطفی و معنوی خود را بپذیرد.

یک پایه محکم برای دستیابی به پتانسیل معنوی با یادگیری نحوه پرورش و درمان خود گذاشته می شود. با برقراری مجدد ارتباط مستقیم با انرژی های طبیعی اطرافمان، آگاهی ظریفی که برای پیشرفت معنوی لازم است به وجود می آید. در نهایت، مرزهای بدن فیزیکی با رشد روح و جسم روحی فراتر می رود.

انرژی یا نصف النهارها باز شدند و انرژی های اندام های داخلی هماهنگ شدند، این انرژی یکپارچه منحصر به فرد برای شفای دیگران در دسترس قرار می گیرد. با باز کردن و اتصال به منابع انرژی اطراف ما در طبیعت و کیهان فراتر، یک نیروی شفابخش بی حد و حصر در دسترس قرار می گیرد تا همه از آن بهره مند شوند.

 

برخی از تاریخ گاهشماری

ژوئن 1990. استاد چیا در سانفرانسیسکو توسط کنگره بین المللی طب چینی و چی گونگ تجلیل شد و او را به عنوان اولین دریافت کننده جایزه استاد سال چیگونگ معرفی کرد . او بار دیگر در سال 2012 این جایزه را دریافت کرد.

1994. استاد چیا به تایلند بازگشت.

دسامبر 2000. دو سالن مدیتیشن، دو غرفه چی کونگ در فضای باز، تای چی سرپوشیده، سالن تائو یین و چی نی تسانگ، استخر طبیعی، کلینیک پاکوا، سالن بدنسازی در سطح جهانی و امکانات تفریحی.

فوریه 2002. استاد چیا یک محیط کامل برای اعمال تائوئیست سطح بالاتر ایجاد کرد.

سپتامبر 2003. استاد چیا اسپا را با استفاده از فناوری های غربی و شرقی با ماساژ سنتی تایلندی، درمان های آیورودا هندی و ماساژ چینی چی نی تسانگ افتتاح کرد. اسپا - تحت نظارت پزشکان معتبر پزشکی با مدارک جامع، درمان کولون، پیشگیری از سرطان سلول های بنیادی و درمان های طبیعی درمان سرطان را ارائه می دهد.

مارس 2004. استاد چیا یک آموزش کامل ذهن، بدن و روح را در باغ تائو معرفی کرد.

جولای 2009. استاد چیا اسپا سم زدایی پنج ستاره هشت نیرو را با سونا، استخر آب گرم رنگی، جکوزی و ماساژ داخلی معرفی کرد. غذای خام و برنامه های روزه دار نیز در آبمیوه ارگانیک ما موجود است.

سپتامبر 2010. مربیان تائو شفای جهانی 30 سال تدریس استاد چیا را در باغ تائو جشن گرفتند و بیش از 100 مربی برای این جشن داشتند. استاد چیا در این سال ها به ده ها هزار شاگرد آموزش داده است. او بیش از 1500 مربی و پزشک را آموزش داده و گواهینامه دریافت کرده است.

آوریل 2011. واتکینز ریویو، استاد چیا شماره 23 را به عنوان تأثیرگذارترین رهبر معنوی و نویسنده ای که امروز زندگی می کند، فهرست کرد.

2012. مجلهماین بادی اسپریداستادمنتاک چیارا در رتبه 18 از 100 تأثیرگذارترین افراد زنده از نظر معنوی قرار داد. مجله روح بدن ذهن رهبرانی را انتخاب کرد که تأثیر آنها بر توسعه معنوی جهان بسیار الهام بخش بود.

آگوست 2016. مربیان و دانش آموزان تائو شفای جهانی سی و پنج سال از تدریس استاد چیا را با رویداد بازگشت به منبع در تایلند جشن گرفتند که بیش از 100 شرکت کننده داشت.

آوریل 2019. باغ تائو به دلیل کووید-19 بسته می شود. استاد چیا آموزش شاگردان خود را در یک پلتفرم آنلاین آغاز می کند.

جولای 2022. باغ تائو درهای خود را به روی مهمانان و دانش آموزان باز می کند. اولین اعتکاف هفت هفته ای پس از بسته شدن برگزار می شود. بسیاری از دانشجویان از اقشار مختلف دور هم جمع شدند تا از استاد چیا یاد بگیرند.

 منیع: https://www.mantakchia.com/about-qi-gong-master-mantak-chia/

 

 

دکتر یانگ، جوینگ مینگ

دکتر یانگ، جوینگ مینگ (楊俊敏博士) آموزش گونگفو (کونگ فو) خود را در سن پانزده سالگی زیر نظر استاد چنگ، جین گسائو (曾金灶) شائولین سفید کرین (بای هی) آغاز کرد. دکتر یانگ در سیزده سال تحصیل (1961-1974) زیر نظر استاد چنگ، متخصص در سبک درنای سفید در هنرهای رزمی چینی شد، که شامل استفاده از دست برهنه و سلاح های مختلف مانند سابر، چوب، نیزه، سه تایی، دو میله کوتاه، و بسیاری دیگر. با همین استاد او همچنین به مطالعه درنای سفید چین نان (یا چین نا)، ماساژ تیونان ، دیان زیو و درمان گیاهی پرداخت.

در سن شانزده سالگی، دکتر یانگ مطالعه Taijiquan (سبک یانگ) را زیر نظر استاد کائو، تائو (高濤) آغاز کرد. تای چی دکتر یانگ را می توان از طریق معلم استاد کائو یو، هوانژی (樂奐之)، شاگرد یانگ، چنگ فو (楊澄甫) به خانواده یانگ ردیابی کرد. دکتر یانگ پس از آموختن از استاد کائو، مطالعه و تحقیق خود را در مورد تایجی کوان با استاد لی، مائو چینگ (李茂 清) و شریک آموزشی آقای ویلسون چن در تایپه ادامه داد. استاد لی تایجی‌کوان خود را نزد استاد معروف هان، چینگ تانگ، و آقای چن تای‌ی‌جوان خود را از استاد چانگ، شیانگ سان آموخت. دکتر یانگ در سکانس تایجی دست برهنه، فشار دادن دست ها، سکانس مبارزه دو نفره، شمشیر تایجی، سابر تایجی و تایجی چیگونگ تسلط دارد.

معلم شدن

هنگامی که دکتر یانگ هجده ساله بود برای مطالعه فیزیک وارد کالج تامکانگ در تایپه شیان شد و همچنین مطالعه مشت بلند سنتی شائولین (چانگ کوان یا چانگ چوان) را با استاد لی، مائو چینگ در کالج تامکانگ گووشو (1964-1964) آغاز کرد. 1968). او در نهایت به دستیار مربی زیر نظر استاد لی تبدیل شد. در سال 1971 او مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته فیزیک در دانشگاه ملی تایوان به پایان رساند و سپس از سال 1971 تا 1972 در نیروی هوایی چین جمهوری چین خدمت کرد. در این خدمت، دکتر یانگ به تدریس فیزیک در آکادمی جوان نیروی هوایی چین پرداخت. ضمن اینکه به آموزش ووشو نیز می پردازد. پس از ترخیص افتخاری در سال 1972، برای تدریس فیزیک به کالج تمکانگ بازگشت و تحصیلات خود را زیر نظر استاد لی، مائو چینگ از سر گرفت. دکتر یانگ از استاد لی، گونگ فو سبک شمالی را یاد گرفت که شامل هر دو تکنیک دست برهنه، به خصوص لگد زدن است.

دکتری در سال 1978

در سال 1974، دکتر یانگ برای تحصیل در رشته مهندسی مکانیک در دانشگاه پردو به ایالات متحده آمد. به درخواست چند دانشجو، دکتر یانگ شروع به تدریس گونگفو (کونگ فو) کرد، که منجر به تأسیس باشگاه تحقیقاتی کونگ فو چینی دانشگاه پوردو در بهار سال 1975 شد. در حالی که در پوردو بود، دکتر یانگ در کالج نیز تدریس می کرد. دوره های معتبر در تایچی چوان. در ماه مه 1978 به او درجه دکتری اعطا شد. در مهندسی مکانیک توسط پوردو. انجمن هنرهای رزمی یانگ در سال 1982 در بوستون، MA تأسیس شد. با هدف حفظ کونگ فو و چیگونگ سنتی چینی، دکتر یانگ، جوینگ مینگ آموزش دانش آموزان را در زمینه سخت گیری مشت بلند شائولین و گونگ فو جرثقیل سفید و همچنین یانگ آغاز کرد. سبک تای چی چوان. در حال حاضر، YMAA یک سازمان بین المللی است که شامل 56 مدرسه در آرژانتین، بلژیک، کانادا، شیلی، فرانسه، هلند، مجارستان، ایران، ایرلند، ایتالیا، لهستان، پرتغال، اسپانیا، آفریقای جنوبی، انگلستان و ایالات متحده است. در اوایل دهه 80، دکتر یانگ چندین کتاب نوشت که توسط انتشارات یونیک منتشر شد. در سال 1984، دکتر یانگ از حرفه مهندسی خود بازنشسته شد تا رویای همیشگی خود را برای آموزش و تحقیق در مورد هنرهای چینی و معرفی آنها به غرب از طریق بسیاری از کتاب ها، فیلم ها و دی وی دی ها انجام دهد.

کوتو ریو

 

کوتو ریو (虎倒流Kotōryū ) ( קוטו ריו )، یک مدرسه هنر رزمی ژاپنی از لانه تاکاماتزو کوپجوتسو، (骨法術)، شوریکن جوتسو، و کنجوتسو است. این مدرسه در حملات تهاجمی و خطی با استفاده از استخوان‌های بزرگ‌تر برای ضربه زدن به استخوان‌های ضعیف‌تر حریف متخصص است.

 

گمان می رود که کوتو ریو از چین و از طریق کره وارد شده است که توسط چان بوشو، یک جنگجوی چینی آورده شده است. متوجه خواهید شد که اولین سوکه های کوتو ریو فهرست شده نیز سوکس های گیوککیو ریو هستند. شباهت های زیادی بین این 2 مدرسه وجود دارد.

 

تاریخچه و پیشینه

سنت کوتو ریو کوپجوتسو با تودا ساکیو ایشینسای در دوران تنمون (1532 - 1550) پس از یادگیری شیتوجوتسو گیوککو ریو از ساکاگامی تارو کونیشیگه آغاز شد . Shinryuken Masamitsu در اواخر دوره توکوگاوا. پایه و اساس نینپو "Togakure Ryu" از جنبش های رزمی غیر مسلح کوتو ریو و گیوککو ریو می آید.

 

می‌توان آن را به‌عنوان مدرسه «سقوط ببر» ترجمه کرد، که تصویری است که با مدرسه خواهرش، گیوککو ریو به اشتراک گذاشته شده است (همچنین می‌توان به عنوان «مدرسه ببر جواهردار» ترجمه کرد). علاوه بر این کوتو ریو شامل یک "Hira Shuriken" یا "Shaken" 4 پر به همراه مبارزه با تیغه است.

 

این مدرسه در داخل « بوجینکان »، « گنبوکان »، « جینکن »، «تانکا فومون» و « اکبان » تدریس می شود.

 

ریو و مدارس مختلف در تاکامازو-دن

◄تاکاماتسو دن کوریو

بدون زیرمجموعه

ترتیب تکنیک ها

دنشو (طومارها) به ترتیب خاصی چیده شده‌اند و قرار است هر وازا (تکنیک)، کاتا (فرم‌ها) و غیره به همان ترتیب یاد بگیرند و قبل از رفتن به بعدی، یکی را مسلط کنند .

 

ویژگی های کوتو ریو

ویژگی‌های رزمی کوتو ریو زمانی نشان داده می‌شود که آنالیز کاتا بر روی کاتاهای این کوریو ژاپنی اعمال شود .

 

در کوتو ریو حدود 50 کاتا وجود دارد که به چهار سطح تقسیم می شوند: سطوح شودن، چودن، اوکودن و هکیتو.

 

اولین و ابتدایی ترین سطح شودن است که شامل 18 کاتا است. سطح دوم چودن است و شامل 12 کاتا است. سطح سوم Okuden است و دارای 12 کاتا و چهارمین و آخرین سطح هکیتو و شامل 8 کاتای Muto dori با دست خالی در مقابل شمشیر است.

 

مشخصه اصلی در این کوریو شکستن حرکت و حالت حریف است. این استراتژی از یک سیستم Koppo jutsu ناشی می شود. دو مزیت توسط توری به دست می‌آید: اولی، از کار انداختن توانایی‌های تهاجمی حریف و دومی ایجاد ورودی به نقاط ضعف و وضعیت حریف.

 

کاتاهای کوتو ریو کوتاه هستند. آنها حرکات زیادی را شامل نمی شوند. منبع کوتو ریو کاتا به احتمال زیاد وضعیت جنگی واقعی و راه حل مشکلات موجود در آن است. به همین دلیل، کاتاها بسیار متمرکز هستند و حول تکنیک های خاصی می چرخند که یک تاکتیک خاص و کوتاه را انتقال می دهند. استفاده به سمت مشت های بسیار ساده، قفل های اساسی و بدون انتقال پیچیده بین پرتاب ها و قفل ها افزایش می یابد.

 

کاتا در کوتو ریو به موقعیت هایی نگاه می کند که ارتباط خود را تا به امروز حفظ کرده اند. اکثر آنها چیزی هستند که "وضعیت های خیابانی" نامیده می شود و سناریوها آشنا هستند:

 

گرفتن حریف با یک دست

حریف با یک دست یقه را می گیرد و با دست دیگر حمله می کند: شاتو ، هوتکی و شیتو .

حریف با هر دو دست می گیرد یا سعی می کند: ساکو گکی ، کتو ، اوه گیاکو ، یوکوتو ، ران ستسو ، کیمون ، سوتو ، شیسن و سانتو را بگیرد .

حریف با یک مشت حمله می کند: کامپی ، هیدا و کویوکو .

حریف با دو مشت متوالی حمله می کند: کاتا ماکی ، اورا نامی ، کیوگی ، کاکو ، شیهاکو ، تان گکی ، هوسوکو ، سوئیتو .

علاوه بر این، برخی از کاتاها بسیار تهاجمی هستند. توری حمله را در این کاتاها در حین یا پس از راه رفتن به سمت حریف آغاز می کند.

 

 

سطح اول و پایه کوریو کاتا در سطح کوتو ریو – شودن

در این سطح کاتاها با راه حل ها و تاکتیک های مختلف با موقعیت های ساده برخورد می کنند. موضوع اصلی هسته کوتو ریو است. شکستن تعادل، وضعیت و حرکت حریف. برای اعمال این موضوع، کاتای سطح شودن از تای ساباکی ، کیوشو (حمله به نقاط آسیب پذیر)، حمله به ارتفاعات مختلف، مشت های غیرمنتظره و فریب استفاده می کند. این مولفه ها در پاسخ به موقعیت های مختلف اتفاق می افتند..

 

 منبع: کتوریو

 

مصاحبه با هاتسومی سنسی (قسمت دوم) هنرهای رزمی و مكاشفه‌های اثربخشی از یك استاد آغاز شده در نیهون كاكوتو کبوجتسو نینجتسو

 

برنارد بورداس: می‌توانید در مورد این موضوع بیشتر به ما بگویید؟

 

هاتسومی سنسی:SHIKIN به معنای وجود، زندگی (آنچه هست) است... HARAMITSU ما را به ایده جهانی محافظت (دانستن نحوه محافظت از خود) فرا می خواند، برای آن، یافتن راهی صادقانه (MAKOTO NO MICHI) بسیار مهم است. با این حال، اگر فکر کنید که راه انتخابی شما یک راه عادلانه است، باید به طور طبیعی یک راه عادلانه باشد، یعنی MAKOTO NO MICHI. به همان اندازه مهم است که بدانیم چگونه بدهیم. طبیعت بدون فکر می دهد و در ازای آن هیچ انتظاری ندارد. ما باید طبیعی زندگی کنیم. سنسی تاکاماتسو تا حد توان خود تلاش کرد تا به روشی ساده و طبیعی (غذا، بهداشت و ورزش) زندگی کند. امروزه بسیاری از مردم بودو را در حالی که مسیر اشتباهی را دنبال می‌کنند تمرین می‌کنند (آنها خود را مجبور می‌کنند سفت و سخت باشند، که به آنها احساس «قدرت» می‌دهد). شما باید به طبیعت احترام بگذارید، با آن زندگی کنید و با آن در ارتباط باشید، این راه درست است: هماهنگی با زندگی. پذیرفتن چیزی که جزء لاینفک زندگی است، این تعریف «طبیعی زیستن» است. DAIKOMYO به این معنی است که ما باید همیشه نور روشنی را در تاریکی نگه داریم (ایمان را در چالش های بدتر صادق نگه داریم). وقتی دارم ویدیو می‌سازم، این تمام چیزی است که سعی می‌کنم منتقل کنم. این چیزی است که من آموزش می دهم، اما بسیاری از مردم نمی فهمند. اگر کسی بخواهد به نام من چیز دیگری به شما آموزش دهد، در واقع این آموزه های من نیست. برخی افراد بدون اینکه من یا همه اینها را بشناسند از نام BUJINKAN استفاده می کنند. این مایه شرمساری است زیرا آنها دانش آموزان خود را فریب می دهند. بیش از آن، با دانستن هیچ چیز از عملکرد واقعی (بهبود)بودو، این افراد برای همه کسانی که به آنها فشار می آورند خطرناک هستند. DAIKOMYO به این معنی است که ما باید همیشه نور روشنی را در تاریکی نگه داریم (ایمان را در چالش های بدتر صادق نگه داریم). وقتی دارم ویدیو می‌سازم، این تمام چیزی است که سعی می‌کنم منتقل کنم. این چیزی است که من آموزش می دهم، اما بسیاری از مردم نمی فهمند. اگر کسی بخواهد به نام من چیز دیگری به شما آموزش دهد، در واقع این آموزه های من نیست. برخی افراد بدون اینکه من یا همه اینها را بشناسند از نام BUJINKAN استفاده می کنند. این مایه شرمساری است زیرا آنها دانش آموزان خود را فریب می دهند. بیش از آن، با دانستن هیچ چیز از عملکرد واقعی (بهبود)بودو، این افراد برای همه کسانی که به آنها فشار می آورند خطرناک هستند. DAIKOMYO به این معنی است که ما باید همیشه نور روشنی را در تاریکی نگه داریم (ایمان را در چالش های بدتر صادق نگه داریم). وقتی دارم ویدیو می‌سازم، این تمام چیزی است که سعی می‌کنم منتقل کنم. این چیزی است که من آموزش می دهم، اما بسیاری از مردم نمی فهمند. اگر کسی بخواهد به نام من چیز دیگری به شما آموزش دهد، در واقع این آموزه های من نیست. برخی افراد بدون اینکه من یا همه اینها را بشناسند از نام BUJINKAN استفاده می کنند. این مایه شرمساری است زیرا آنها دانش آموزان خود را فریب می دهند. بیش از آن، با دانستن هیچ چیز از عملکرد واقعی (بهبود)بودو، این افراد برای همه کسانی که به آنها فشار می آورند خطرناک هستند. اگر کسی بخواهد به نام من چیز دیگری به شما آموزش دهد، در واقع این آموزه های من نیست. برخی افراد بدون اینکه من یا همه اینها را بشناسند از نام BUJINKAN استفاده می کنند. این مایه شرمساری است زیرا آنها دانش آموزان خود را فریب می دهند. بیش از آن، با دانستن هیچ چیز از عملکرد واقعی (بهبود)بودو، این افراد برای همه کسانی که به آنها فشار می آورند خطرناک هستند. اگر کسی بخواهد به نام من چیز دیگری به شما آموزش دهد، در واقع این آموزه های من نیست. برخی افراد بدون اینکه من یا همه اینها را بشناسند از نام BUJINKAN استفاده می کنند. این مایه شرمساری است زیرا آنها دانش آموزان خود را فریب می دهند. بیش از آن، با دانستن هیچ چیز از عملکرد واقعی (بهبود)بودو، این افراد برای همه کسانی که به آنها فشار می آورند خطرناک هستند.

 

برنارد بورداس: این افراد بسیار محدود هستند و بنابراین، به سرعت توسط شاگردان خود پیشی می گیرند.

 

هاتسومی سنسی: اگر شاگردان آنها به اینجا بیایند، یا با شما تمرین کنند، پس از تنها یک ماه آموزش در احساس واقعیبودو، بهتر از معلمان سابق خواهند بود.

 

برنارد بورداس: یک قدم در راه درست بهتر از هزار قدم در راه اشتباه است.

 

هاتسومی سنسی: بله، درست است، این برای اروپا چیز خوبی است که در 10 سال گذشته هر سال به مدت یک ماه به اینجا در ژاپن آمده‌اید تا به «احساس» ارزیابی‌کننده بوجینکان نفوذ کنید. اونایی که نمیاد هیچی نمیدونن…

 

برنارد بورداس: در هر دوره زمانی، «جاعلان» در همه حوزه ها وجود داشته است. بسیاری از مردم هنوز فکر می کنند که BUJINKAN بودو NINJUTSU یک هنر رزمی است مانند هر هنر دیگری و هر کسی می تواند از این نام استفاده کند. در اکثر سبک‌های دیگر، بنیان‌گذاران مدت‌هاست که مرده‌اند و تقریباً هر کسی از نام خود و مدرسه خود استفاده می‌کند بدون اینکه کسی بتواند تأیید کند که آیا تکنیک‌ها و آموزه‌ها درست هستند یا نه. به عنوان بنیانگذار BUJINKAN، می توانید مراقب کسانی باشید که از نام مدرسه شما استفاده می کنند.

 

هاتسومی سنسی: ما هر چه تدریس می کنیم، اگر به عنوان معلم مخلص و کارآمد باشیم، دانش آموزان به سراغ ما می آیند. نیازی به استفاده از نام معروف نیست. من اصلاً تعجب نمی کنم که بیش از ده دوجو تصمیم گرفته اند شما را دنبال کنند و به شما فشار بیاورند، زیرا شما معتبر و سخاوتمند هستید. من مطمئن هستم که اگر بخواهید سبک خود را بسازید، به همین تعداد شاگرد خواهید داشت، زیرا سبک شما طبیعی و بدون هیچ شکلی است، درست مثل من. من قبلاً این را به شما گفته ام.

 

برنارد بورداس: اگر اشکالی ندارد، من سعی می کنم همه دانش آموزانی را که توسط معلمانی که وانمود می کنند با شما درس خوانده اند مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، درک کنم. بسیاری از آنها در تعجب هستند که چه اتفاقی برای آنها می افتد. اغلب می‌شنوم که می‌گویند: «من مشترک این دوجو شدم زیرا چیزی نزدیک‌تر به خانه‌ام پیدا نکردم. وقتی به این واقعیت نگاه می‌کنم که خودم در فاصله 20000 کیلومتری خانه‌ام با آمدن به اینجا تمرین می‌کنم، بسیار باورنکردنی است. من فکر می‌کنم ما معلمی را به دست می‌آوریم که لیاقتش را داریم، معلمی که با تلاش‌ها و فداکاری‌هایمان می‌سنجیم.

 

هاتسومی سنسی:آخر هفته‌ها ۸۰۰ کیلومتر سفر می‌کردم تا بتوانم با معلمم، تاکاماتسو سنسی تمرین کنم، و این کار را به مدت ۱۵ سال انجام دادم. دانش آموزانی که به من می گویید واقعاً انگیزه ندارند. این افراد واقعاً به دنبال تمرین یک هنر رزمی نیستند، بلکه به دنبال نوعی فعالیت بدنی هستند. چیزی وجود دارد که می‌خواهم به آن افراد بگویم: اگر می‌خواهید یک ورزش را برای استراحت انجام دهید، کمی فوتبال یا اسکواش بازی کنید. اگر به دنبال عرق کردن هستید، کمی آهسته دوید یا به سونا بروید. اگر ترجیح می دهید عضلات خود را تمرین دهید، به باشگاه بروید و وزنه هایی انجام دهید، اما لطفا به امید به دست آوردن این نتایج، ورزشبودورا تمرین نکنید، زیرابودویک ورزش نیست و اهداف عالی تری دارد. بنابراین، اگر می خواهید کمی پیشرفت کنید، با کسانی که برای تمرین زیر نظر من در ژاپن می آیند تمرین کنید. در غیر این صورت، تعجب نکنید اگر در حین مشاجره،

 

برنارد بورداس:قبل از آشنایی با شما، در حال تمرین آن هنرهای رزمی جدید (دوره پس ازادو) بودم و دوستان زیادی از دوجو را می‌شناختم که «قربانی» آن رفلکس‌های به‌دست‌آمده در طول تمرین شده‌اند: - یکی از آنها ساعد شکسته شده بود. راننده ای که پس از یک تعقیب و گریز کوتاه با ماشین که به «پیچ و خم» ختم شد، با چکشی از ماشینش پیاده شد و با آن به دوست بیچاره ام حمله کرد. این دوست من حمله را با یک JODAN AGE UKE کامل (بلوک بالایی) مقابله کرد... اما متأسفانه، این بلوک برای جلوگیری از حمله دست خالی طراحی شده بود. -یکی دیگر از همکاران من در حالی که سعی می کرد یک MAEGERI KEAGE JODAN (یک لگد سریع به صورت) به یک مبارز خیابانی در تراس یک کافی شاپ بدهد، دنبالچه خود را شکست. مبارز خیابانی که آنقدر احمق نبود که بتواند آن لگد را بزند، به سادگی با برداشتن قسمت بالای بدنش از مسیر، از حمله طفره رفت. که باعث شد مشتاق بروس لی ما در پیاده رو تصادف کند. و من در اینجا فقط در مورد موارد کمتر دراماتیک صحبت می کنم! اخیراً یکی از دوستان به من می‌گفت: «اورژانس بیمارستان‌ها اغلب مواردی از کودکانی دریافت می‌کنند که مچ یا ساعد خود را می‌شکنند در حالی که سعی می‌کنند یک تکنیک شکستن را انجام دهند که در دوجو یاد گرفته‌اند تا در حیاط مدرسه یا در پیاده‌رو سقوط کنند». که به عنوان رادیولوژیست کار می کند.

 

هاتسومی سنسی: اگر آن بچه‌ها با آن رفلکس‌هایی که در برخی از ورزش‌های رزمی آموخته‌اند شرطی نمی‌شدند، سیالیت طبیعی آن‌ها متوقف نمی‌شد، بنابراین به آن‌ها اجازه می‌دادند به طور طبیعی روی زمین بغلتند و در عین حال یکپارچگی بدنی خود را حفظ کنند. در ژاپن، KENDO و JUJUTSU «مدرن» آموزش اجباری برای پلیس است، که وقتی در راه پله مترو، پارکینگ یا قطار گرفتار می شوند، کمک چندانی به پلیس نمی کند. افسران پلیس هنگام تلاش برای تحت کنترل درآوردن فردی که مست و تنها با چاقو در یک مکان عمومی مسلح است، به طور مرتب آسیب می بینند یا کشته می شوند. تعداد کمی از مردم این را می دانند، اما حتی ژاپنی ها نیز چیزی ازبودوکه به قبل از دوره MEIJI برمی گردد، نمی دانند.

 

برنارد بورداس: شما یک قانون بین المللی ایجاد کرده اید که اعضای سازمان شما را احراز هویت می کند و آنها را با کارت عضویت و همچنین مدارک اصلی تحریم می کند. بنابراین برای اطمینان از اینکه این معلم یا آن دانش آموز کلاهبردار نیستند و واقعاً در حال یادگیری آموزه های شما هستند، بررسی اینکه آیا کارت عضویت سالانه و مدارک رتبه خود را دارد یا گواهی «SHIDOSHI MENKYO» که به او اجازه می دهد، بسیار آسان می شود. به نام شما تدریس کنم همه اینها برای اطمینان از اینکه معلم گفت واقعاً تحت نظر یکی از نمایندگان منتخب شما (SHIHAN) آنطور که باید آموخته است.

 

هاتسومی سنسی: بله، من این قانون را طوری طراحی کردم که از صحت آموزه های BUJINKAN محافظت کنم و این کار را برای حفظ شهرت آن انجام دهم. من بسیاری از معلمان رتبه های بالا را که نمی خواستند از این قانون پیروی کنند اخراج کرده ام. اخیراً یک معلم اسپانیایی که خوب می شناسید سعی کرده با ما برگردد، اما من نپذیرفتم. در انجام همین کار در کشور خود تردید نکنید، زیرا برای به دست آوردن جایگاه خود در بوجینکان، باید حق (راست) باشد. خوب است که این دانش آموزان معلمان توطئه گر به ژاپن می آیند و به دنبال چیز واقعی می گردند و سپس از معلمان قدیمی خود بسیار پیشی می گیرند. اینگونه به سراغ من آمدید و من از این بابت بسیار خوشحالم زیرا این یک رویداد خوش شانس برای اروپا است.

 

برنارد بورداس:من فکر می کنم که ما باید همیشه به دنبال حقیقت باشیم، حتی اگر برخی رسانه ها مانع این راه شوند. دانستن حقیقت یک قدرت بزرگ است و پیروی از آن حقیقت پیروی از MAKOTO NO MICHI است. قبل از اینکه با شما آشنا شوم، نمی‌توانستم آن کاتاهای عجیب و غریب و «سترون‌شده» را وقتی که به من برخورد کرد راضی باشم: در زمان اشغال ژاپن («رسما» از 1945 تا 1952)، تمرین هنرهای رزمی و سایر اشکال مبارزه ممنوع بود. اما پس از آن، به لطف دان دراگر که از مک آرتور درخواست کرد که تمرین جنگ با دست خالی (منشأ چینی) در اوکیناوا توسعه یابد، و بعداً برای ارتش به یک سیستم انضباطی و سفت تبدیل شد که باعث ظهور کماندوهای انتحاری شد. مجاز. سازگاری برای آموزش نظامی، این روش رزمی در برابر نیروهای اشغالگر بسیار موفق بود. با این حال، آن سبک چینی-ژاپنی بر خلاف شیوه سنتی KAKUTO BUGEI که برای سامورایی‌ها و در نتیجه استفاده در میدان‌های جنگ طراحی شده بود، به جای سازگاری، خلق و خودانگیختگی تمرین‌کننده، تأکید بیشتری بر اجرا داشت. هاتسومی سنسی: بله، دوره عجیبی بود... هر چه یک دولت سفت‌تر می‌شود، سازمان‌های زیر آن سخت‌تر می‌شوند. آن گاه مردم تسلیم فقط کورکورانه اطاعت می کنند. دوره عجیبی بود... هر چه یک دولت سفت تر شود، سازمان های زیر آن سفت تر می شوند. آن گاه مردم تسلیم فقط کورکورانه اطاعت می کنند. دوره عجیبی بود... هر چه یک دولت سفت تر شود، سازمان های زیر آن سفت تر می شوند. آن گاه مردم تسلیم فقط کورکورانه اطاعت می کنند.

 

برنارد بورداس: بخش الهی که در همه ماست، از ما خالقانی می سازد. وقتی این خلاقیت کنار گذاشته شود، تنها چیزی که از ما باقی می‌ماند اطاعت و اطاعت از آزمایشگاه‌های سیاسی قابل پیش‌بینی خوکچه هندی است. که فقط به نهادهای موجود اطمینان می دهد، اما مانع پیشرفت بشریت نیز می شود. سازندگان اغلب کسانی هستند که به خطاناپذیری یک سیستم شک دارند و به دنبال راهی برای بهبود آن هستند.

 

هاتسومی سنسی: آن فردی که توانست بر آتش مسلط شود، تاریخ بشریت را تغییر داد و از آنجا رفت، بخار رام شد و سپس برق و غیره. تکامل تغییر است. کسانی که نمی خواهند تکامل یابند، حق ندارند از یک سیستم شکایت کنند، زیرا کاری برای تغییر آن انجام نمی دهند.

 

برنارد بورداس: سنسی، می‌توانی در مورد روح «سانشین» به ما توضیح بدهی، 3 اصل بنیادی بزرگی کهبودوبر آن‌ها بنا شده است. آیا می تواند فاصله، کنترل و جهت باشد؟

 

هاتسومی سنسی: در ابتدا همین بود، اما زمانی که اصول اولیه پوشانده شد، باید به سطح بعدی رسید، SANSHIN سپس به معنای KYOJUTSU (از لحاظ استراتژیک حیله گری)، بی ثباتی (جستجوی نقطه ضعف در دشمن) و نامرئی (نه نامرئی) است. استفاده از قدرت خود، اما از قدرت حریف و محیط).

 

برنارد بورداس: منظور شما این است که در تمام تکنیک‌هایی که در بوجینکان استفاده می‌کنیم، باید از وزن بدن، ظاهر و قدرت حریف برای عدم تعادل، تسلیم کردن و یا خارج شدن از چنگ او استفاده کنیم. .

 

هاتسومی سنسی:بله، و این را می توان با گفتن اینکه ما در آن صورت برای چشم حریف نامرئی می شویم، از سر گرفت. از آنجایی که شما یک زره متعلق به دورهادودارید، می‌توانید از آن برای توضیح به اروپایی‌ها برای توضیح اینکه چرا از این تکنیک استفاده می‌شود یا از این روش دیگر در حالی که از روح SANSHIN در برابر حریفی که زره پوشیده و کاملاً مجهز در میدان جنگ است استفاده می‌کنید. بسیاری از مردم فراموش کرده‌اند، یا به سادگی نمی‌دانند که تکنیک‌های مورد استفاده در هنرهای رزمی با هدف بسیار خاص استفاده در برابر دشمنان مسلحی که نحوه مبارزه را نیز می‌دانستند، ایجاد شده‌اند. ما هرگز از MAWASHI GERI (لگد دور خانه) در برابر سامورایی هایی که تا دندان مسلح است و زره پوشیده است استفاده نمی کنیم. کسانی که فکر می کنند واقعا برای خودشان دیوانه و خطرناک هستند. مطمئنا زره دارای نقاط ضعف است و این چرا از تکنیک‌های KOSSHI JUTSU (ضربه زدن به عصب) و KOPPO JUTSU (استفاده از موج ضربه‌ای برای ضربه زدن به قلب استخوان) که در تمرین استفاده می‌کنیم، می‌توان برای ضربه زدن زمانی که خود را در دعوا بدون سلاح می‌بینیم استفاده کرد. اما هیچ کس بدون سلاح و بدون هیچ نوع محافظتی، با پای برهنه و دست برهنه به میدان نبرد نمی رود، این یا خودکشی یا حماقت محض خواهد بود، نه چیزی بیشتر. از زمانی که من برای مجله هنرهای رزمی «HIDDEN بودو and BUJUTSU» (آموزه های مخفی در هنرهای رزمی رزمی) مقاله می نویسم، معلمان زیادی از سراسر ژاپن برای من نوشته اند تا از من برای آشکار کردن حس عمیقبودوتشکر کنند. که برای مدت طولانی پنهان شده است. هنرهای رزمی سنتی که از سال 1867 دیگر در ژاپن آموزش داده نشده است، برای بسیاری یک مکاشفه بزرگ است.

 

برنارد بورداس: از پاسخ هایی که به سوالات متعدد من دادید بسیار متشکرم. من سعی خواهم کرد تا جایی که می توانم با ترجمه به بهترین وجه توانایی هایم را انتقال دهم. این یک شانس بزرگ برای من است که سال‌ها شاگرد شما بوده‌ام، و امیدوارم که بسیاری معنای عمیق آموزه‌های شما را درک کنند و به این ترتیب جسارت تکامل را پیدا کنند. برای کسانی که این سطور را می خوانند و به این ترتیب مدتی را در کنار شما گذرانده اند، می خواهم جمله شگفت انگیزی از آنتوان دو سنت اگزوپری نقل کنم: «ما سزاوار همه برخوردهایمان هستیم، آنها به سرنوشت ما داده شده و دارای اهمیت هستند. که برای ما کشف کردن است. ».

 

هاتسومی سنسی: لطفاً برای افراد خیرخواه راهنمایی باشید، برای کسانی که جستجوگر صادق هستند، اما بیش از هر چیز، وقت خود را در تلاش برای متقاعد کردن کسانی که ترجیح می دهند در توهمات خود پناه می برند، از دست ندهید.

 

برنارد بورداس: من تمام تلاش خود را خواهم کرد و اگر فقط یک نفر در تمام اروپا معنای عمیق KAKUTO NIHON کبوجتسو نینجتسورا درک کند، آنگاه این هنر اجدادی از گذشته برمی خیزد تا بزرگترین کمبودهای ما در هنرهای رزمی را به ما بیاموزد. : اخلاص نسبت به خود و پاسخ به بسیاری از سوالات…

 

توجه: برنارد بورداس تمام مسئولیت گفته های خود را بر عهده می گیرد. او همیشه در اختیار جست و جوگران واقعی راه رزمی است، هر درخواست کنفرانس، مناظره، سمینار، نمایش رادیویی یا تلویزیونی یا تظاهرات را در نظر می گیرد.

 

(یادداشت دوم از مترجم): من به هیچ وجه یک مترجم حرفه ای نیستم، فقط یک متخصص هنرهای رزمی صمیمانه هستم که می خواستم مصاحبه ای را با شما به اشتراک بگذارم که به نظر من بسیار جالب است. من از خود آقای برداس اجازه ترجمه این متن را از فرانسه به انگلیسی دریافت کرده ام و به طور مکرر با ایشان در تماس هستم. من بسیار خوشحال خواهم شد که به ایمیل مربوط به این مقاله یا هر مقاله دیگر، همانطور که زمانم اجازه می دهد، پاسخ دهم. من همچنین آماده پیشنهادات مربوط به موضوعاتی هستم که مایلید در مورد آنها بحث شود.

 متشکرم.

 مایکل گراندمونت

 منبع: مصاحبه هاتسومی

 

 

مصاحبه با هاتسومی سنسی (قسمت اول)

هنرهای رزمی و مكاشفه‌های اثربخشی از یك استاد آغاز شده در نیهون كاكوتوکبوجتسو نینجتسو

 

 

مصاحبه اصلی در ژوئن 1998 بین استاد هاتسومی، 34توگاکوره ریوو آقایبرنارد بورداس، 10دان شیهان، نویسنده متن اصلی به زبان فرانسوی انجام شد. (برای کسانی که می خواهند متن اصلی را ببینند به سایت آقای برداس مراجعه کنند).

 

این متن توسطمیشل گراندمونتترجمه شده است، 12 ژانویه 2000.

 

امروزه هنرهای رزمی بیش از پیش ایستا و سفت می شوند و اشکال آن (کاتا) سخت تر می شود. با این حال، در طول مبارزه بین دو مبارز، برنده کسی است که حرکاتش روان ترین و طبیعی ترین باشد. هاتسومی سنسی، بنیانگذار بوجینکان، در مصاحبه ای بسیار مرتبط با این موضوع، دلیل آن را برای ما توضیح می دهد. اطلاعات گزارش شده توسط آقای برنارد بورداس در ژوئن 1998، ژاپن.

 

برنارد بورداس: در زندگی روزمره، ایستا بودن یا پرتنش بودن اغلب نشانه فقدان اعتماد به نفس یا عزت نفس، ترس یا «احساس ناراحتی با خود» است، چگونه سبک های مبارزه امروزه اینقدر سفت و ایستا شده اند؟ همیشه همین طور بوده؟

 

هاتسومی سنسی: بدیهی است که نه. در آغاز، هنر رزمی برای استفاده ایجاد شد و در آن نور، بخشی از شیوه زندگی بوشی (جنگجو، سامورایی) بود. در آن روزها هرگز نمی توانست سفت باشد.

 

برنارد بورداس: در ژاپن، کلماتسیگاتسو(زندگی، وجود) وشیزن(طبیعت) اغلب با هم مرتبط هستند، آیا ارتباطی بین این مفهوم و آنچه شما آموزش می دهید وجود دارد؟

 

هاتسومی سنسی: این یک واقعیت است! آنچه طبیعی نیست با زندگی هماهنگ نیست. زندگی دائماً تغییر می کند، همه چیز به طور طبیعی ارزیابی می شود، هیچ چیز ایستا نیست. در این ادراک، هر چیزی که میل به ایستایی دارد، طبیعی نیست و در نتیجه، چون خلاف طبیعت است، محکوم به ناپدید شدن است، زیرا بی ثمر است.

 

برنارد بورداس: آیا در هنرهای رزمی هم همینطور است؟

 

هاتسومی سنسی: بله، البته، سبک‌های سخت «هنرهای رزمی جدید» که پس از دورانادو(در دوره صلح) ایجاد شدند، قرار نبود استفاده شوند (طبقه بوشی-سامورایی منسوخ شده است)، بنابراین آنها هیچ شباهتی با هنر رزمی واقعی و سنتی(کاتونیهون کبوجتسو)ندارند.

 

برنارد بورداس: حتی به عنوان یک سبک دفاع؟

 

هاتسومی سنسی: حالا بیایید جدی بگیریم، هیچ حرفه‌ای رزمی نمی‌خواهد در طول ماموریت‌های حفاظتی خود یا هر مأموریت دیگری که جان انسان‌ها در خطر است، از آن سبک‌های سخت‌تر (و سفت‌کننده) استفاده کند. ایستا بودن در این نوع عملیات به معنای به خطر انداختن جان شریک زندگی یا حتی کشته شدن است. در این نوع سناریوها، مانند بسیاری دیگر، بقای ما به تحرک و توانایی ما برای سازگاری بستگی دارد. هیچ چیز 100% مانند آنچه برای آن تمرین کرده ایم اتفاق نمی افتد. زنده ماندن در یک مبارزه واقعی نیاز به خلاقیت زیادی دارد. فرم های سفت معمولی (کاتا) را نمی توان به طور موثر کنار هم قرار داد. زمانی که من به مربیان عملیات ویژه (FBI، CIA، SAS) آموزش می دادم، آنها از نحوه حرکت من در حین دعوا بسیار تحت تأثیر قرار گرفتند، زیرا این بسیار طبیعی و نزدیک به آنچه در طول عملیات خود انجام می دادند، بود.

 

برنارد بورداس: بسیاری از معلمان کلاس های خود را به گونه ای برگزار می کنند که گویی این فقط هر موضوع دیگری است، بدون در نظر گرفتن این که آنچه در تاتامی تدریس می کنند می تواند برای دانش آموزان آنها خارج از ایمنی دوجو خطرناک باشد: افتادن زیاد. تکنیک‌ها در پیاده‌رو چندان خوب عمل نمی‌کنند، برخی از تکنیک‌های بی‌حرکتی در زمین در برابر بیش از یک حریف به خوبی جواب نمی‌دهند، و غیره. اگر آنها را از آموزش آموزشی و ورزشی دوجو خارج کنیم، بسیاری از تکنیک‌های آموزش داده شده واقعی نیستند. کاربرد زندگی در مبارزه

 

هاتسومی سنسی: البته! در واقع، ماموران ویژه ای که من در کنار آنها حضور داشته ام، در تاتامی یا در دوجو تمرین نمی کنند، بلکه نمونه هایی از خیابان ها، ساختمان ها و آپارتمان های کاملاً مجهز را در اختیار دارند. برای این حرفه ای های واقعی، هنر مبارزه یک ورزش یا تجارت نیست، بلکه زندگی روزمره است. آنها چیزی برای بردن یا فروش ندارند، آنها با معنای واقعی هنرهای رزمی زندگی می کنند: محافظت و نجات جان.

 

برنارد بورداس:من دانشجویانی را می‌شناسم که در محوطه دانشگاه خود (رستوران‌ها، سالن‌های ورزشی، اتاق‌های مطالعه، اتاق‌های نشیمن و غیره) آنقدر از زندگی واقعی محافظت می‌کردند که دیگر آرزوی کار در زمینه تحصیلی خود را نداشتند، بلکه آرزوی تبدیل شدن به آنها را داشتند. معلمان آنها نمی خواستند «پیله» خود را رها کنند و در زندگی واقعی قدم بگذارند، بلکه در پناهگاه کوچک امن خود باقی بمانند. ما می‌توانیم همین پدیده را در «هنرهای رزمی» مشاهده کنیم: برخی از دانش‌آموزان در ساختار عجیب و غریب و نابهنگام دوجو، که به تنهایی دنیایی است، محافظت می‌شوند و دوست دارند هرگز آن را ترک نکنند. به زودی، این افراد فقط می خواهند خوداستادشوند. تنها کسی باشیم که مردم به دانش گمشده ای که در ما می دهد احترام بگذارند. این مرگ هنر رزمی است زیرا پس از آن چیزی بیش از یک محصول قابل مصرف نمی شود.

 

هاتسومی سنسی:من منظور شما را از آن درک می کنم. در غرب، تفاوت زیادی بین زندگی و دوجو وجود دارد. این چیزی است که در ژاپن وجود ندارد زیرا بودو و دوجو بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ ما هستند و بنابراین برای ما عجیب و غریب نیستند. به طور سنتی، دوجو مکانی است که ما در آن راه برای یافتن «روشنگری» را تمرین می کنیم، بنابراین باید در همه جا وجود داشته باشد. در همین راستا، آموزش نیز باید در طبیعت اتفاق بیفتد و تمرین نباید محدود به ساعات کاری دوجو باشد. آیا وقتی بیرون از دوجو هستیم برای زندگی می ایستیم؟ من این افتخار را داشتم که با سنسی تاکاماتسو آشنا شوم و شاگرد او شوم. تاکاماتسو سنسی کار نمی کرد معلم هنرهای رزمی دارد (او صاحب یک چایخانه کوچک در کاشیهارا-شی در حومه نارا بود)، با این حال او 10 سال محافظ POU HI (آخرین امپراتور چین) بود. در چین صرف شده است. او باید بیش از یک بار با مخالفان مسلح و مصمم روبرو می شد و بنابراین مجبور بود از آموزه های استادان نینجا خود استفاده کند. حتی در سن 80 سالگی، تاکاماتسو بدون توجه به قد کوتاه و وزن سبکش، فوق العاده کارآمد بود. او از قدرت یا سرعت استفاده نمی کرد، ویژگی هایی که هر دو با افزایش سن از بین می روند، اما او همچنان وحشتناک بود. من چیزی جز حشره ای در دستان او نبودم، مهم نیست استاد هنرهای رزمی مدرنی که در هنگام ملاقات با او بودم. یک هنر رزمی که بر قدرت و سرعت عضلانی تأکید دارد، نمی تواند چیزی جز یک سرگرمی، فعالیتی برای استراحت برای ورزشکاران جوان باشد. آنها باید پس از مدتی هنرهای رزمی را متوقف کنند، زیرا با افزایش سن کارایی خود را از دست خواهند داد (شاید پس از آن، آنها آموزش دهند؟). شما قادر خواهید بود آنچه را که من می آموزم تا روزهای مرگ خود تمرین کنید.

 

برنارد بورداس: بسیاری از دانش‌آموزان به دلیل آرتروز یا آرتروز که به دنبال تمرین «غیرطبیعی» مفصل‌ها و بدنشان به‌طور کلی ظاهر می‌شود، مجبورند تمرینات خود را کنار بگذارند. و در مورد شانه ها و زانوهای دررفته که در حین «دعواهای ورزشی» اتفاق می افتد، چطور؟ ( نمایشی که در آن صورت هزینه بالایی برای ورزشکار دارد). ملاقات من با شما واقعاً تغییر بزرگی برای من بود زیرا زانوها و آرنج هایم بعد از بیش از 20 سال ضربه زدن به هوا شروع به دردسر و درد من کردند.

 

هاتسومی سنسی: همه چیز در زندگی به طور طبیعی جریان دارد، هیچ چیز تند و تیز نیست. در بسیاری از سبک‌های مبارزه، تقریباً می‌توانید خودتان را در حال تماشای آن فیلم‌های قدیمی خاموش از سال‌های اولیه تصور کنید که در آن تصاویر به نوعی از یک حرکت به حرکت دیگر می‌پریدند، وقتی دانش‌آموزان کاتای خود را تمرین می‌کنند. آیا این یک راه طبیعی برای حرکت است؟ به هیچ وجه نمی توانید بدون توجه به آن در خیابان راه بروید (که مطمئناً هدف دربودونیست).

 

برنارد بورداس: انرژی (کی) در بدنی که شل و ریلکس است آزادتر جریان دارد، آیا سفت شدن بدن برخلاف جریان این انرژی های درونی نیست؟

 

هاتسومی سنسی: مطلقاً آنچه طبیعی نیست در درازمدت ما را بیمار می کند (در زبان ژاپنی کلمه بیماری "بیوکی" گفته می شود و از علائم "بی نظمی، ناهماهنگی" برای "بیو" و "انرژی حیاتی" تشکیل شده است. در چین باستان، همان کلمات به عنوان «شرم در خانه» خوانده می شد و به معنای «بیماری» نیز بود).

 

برنارد بورداس: برای آینده بودو در جهان چه می توان گفت؟

 

هاتسومی سنسی: در واقع، در ژاپن و همچنین در کشورهای دیگر، سبک هایی که بیش از حد سفت یا سخت هستند، تمایل به ناپدید شدن دارند. مردم ترجیح می دهند ورزش های رزمی را انجام دهند که در آن بتوانند آزادانه تر ابراز نظر کنند (کشتی، مبارزه آزاد و غیره). مردم ژاپن دیگر زمانی برای تلف کردن روی چیزهایی که در زندگی روزمره، شغل یا خانواده‌شان کاربرد ندارد، ندارند. کمتر از 1 درصد از مردم ژاپن ورزش های رزمی انجام می دهند. جوانان فوتبال یا بیسبال را برای کمک به توسعه کار گروهی ترجیح می دهند و بقیه گلف را برای تمرکز و ایستادن انتخاب می کنند. چند سال دیگر در ژاپن، هیچ کس به جز خارجی ها هیچ علاقه ای بهبودونخواهد داشت. این بسیار جدی است زیرا غروب‌ها اشکال را دوست دارند (تدوین کردن آن آسان‌تر از احساس کردن). معلمان هنرهای رزمی تمایل فزاینده ای برای ایجاد کاتاهای رسمی و عجیب و غریب بیشتر و بیشتر برای جلب رضایت مشتریان/دانش آموزان خارجی خود دارند. همه اینها روز به روز بیشتر به یک نمایش و تجارت تبدیل می شود که در آن هنر رزمی واقعی به طور کامل فراموش می شود (اگر به دلیل عدم سودآوری نادیده گرفته شود). اکثریت قریب به اتفاق غیرژاپنی‌ها آنچه را که فکر می‌کنند هنرهای رزمی از طریق فیلم‌های آمریکایی (بیشتر از آن‌ها ساخته آمریکایی) کشف کرده‌اند، بنابراین انتظار دارند آنچه را که در فیلم‌ها دیده‌اند در دوجو بیابند. و اغلب معلم، بسیار حرفه ای، برای حفظ مشتریان خود سازگار می شود… اکثریت قریب به اتفاق غیرژاپنی‌ها آنچه را که فکر می‌کنند هنرهای رزمی از طریق فیلم‌های آمریکایی (بیشتر از آن‌ها ساخته آمریکایی) کشف کرده‌اند، بنابراین انتظار دارند آنچه را که در فیلم‌ها دیده‌اند در دوجو بیابند. و اغلب معلم، بسیار حرفه ای، برای حفظ مشتریان خود سازگار می شود… اکثریت قریب به اتفاق غیرژاپنی‌ها آنچه را که فکر می‌کنند هنرهای رزمی از طریق فیلم‌های آمریکایی (بیشتر از آن‌ها ساخته آمریکایی) کشف کرده‌اند، بنابراین انتظار دارند آنچه را که در فیلم‌ها دیده‌اند در دوجو بیابند. و اغلب معلم، بسیار حرفه ای، برای حفظ مشتریان خود سازگار می شود…

 

برنارد بورداس: خارجی ها برای یادگیری هنر واقعی به ژاپن می آیند و به آنها کاتاهای مدونی داده می شود که به طور خاص برای آنها طراحی شده است، این به این معناست که آنها همیشه فریب خورده اند.

 

هاتسومی سنسی:خارجی ها دیدگاهی کاریکاتوری از ژاپن وبودودارند. بسیاری سامورایی و بوشیدو را از طریق رمان آمریکایی «شوگان» کشف کرده‌اند. چیزی که بیشتر مردم نمی دانند این است که کتاب «بوشیدو» توسط اینازو نیتوبه (دانشجوی دانشگاه) در سال 1899 نوشته شده است، یعنی 32 سال پس از ناپدید شدن آخرین سامورایی، علاوه بر این، نوشته های آن کتاب بر اساس یک رمان حماسی نوشته شده است. ساخته شده از 11 جلد (هاگاکوره کیکیگاکی) که به یاد رزمندگان حدود 150 سال قبل توسط راهب یاماموتو سونتومو نوشته شده است. آن کتاب از طریق داستان هایش این ایده را تمجید می کند که «راه جنگجو مرگ است». قبل از راهب شدن، یاماموتو سونتومو به قبیله نابیشیما در بخش نوشته/حساب خدمت می‌کرد، و بنابراین هرگز تجربه واقعی نبرد نداشت، و نه استاد هنرهای رزمی بود. همانطور که می بینید، نه کتاب «بوشیدو، راه سامورایی»، نه الهام‌بخش «هاگاکوره کیکیگاکی، یادداشت‌های جمع‌آوری‌شده در سایه برگ‌ها»، توسط جنگجویان نوشته شده است، بلکه توسط روشنفکران رویاپرداز و نوستالژیک در دوران صلح و به همین ترتیب، هیچ شباهتی با ماهیت بودو ندارند. این تصاویر عاشقانه اپینال از زمان و دنیایی دیگر است که آن تمرین‌کنندگان را به کشور ما می‌آورد. بنابراین، اکنون می‌دانید که چرا اکثر سنسی‌ها (ناسیونالیست‌های فوق‌العاده و محافظه‌کاران فوق‌العاده)، آنچه را که به دست آورده‌اند، به آنها می‌فروشند: تصاویر کارت پستال با جذابیت عجیب‌وغریب، به عبارت دیگر فولکلور شرقی. آن تصاویر عاشقانه اپینال از زمانی دیگر و دنیایی دیگر که آن تمرین‌کنندگان را به کشور ما می‌آورد. بنابراین، اکنون می‌دانید که چرا اکثر سنسی‌ها (ناسیونالیست‌های فوق‌العاده و محافظه‌کاران فوق‌العاده)، آنچه را که به دست آورده‌اند، به آنها می‌فروشند: تصاویر کارت پستال با جذابیت عجیب‌وغریب، به عبارت دیگر فولکلور شرقی. آن تصاویر عاشقانه اپینال از زمانی دیگر و دنیایی دیگر که آن تمرین‌کنندگان را به کشور ما می‌آورد. بنابراین، اکنون می‌دانید که چرا اکثر سنسی‌ها (ناسیونالیست‌های فوق‌العاده و محافظه‌کاران فوق‌العاده)، آنچه را که به دست آورده‌اند، به آنها می‌فروشند: تصاویر کارت پستال با جذابیت عجیب‌وغریب، به عبارت دیگر فولکلور شرقی.

 

برنارد بورداس: آیا هنر واقعی برای ما غربی ها اینقدر پیچیده است؟

 

هاتسومی سنسی: برعکس. همانطور که قبلاً فهمیده اید، هنر واقعی آنقدر طبیعی است که نمی توان از آن کسب و کار ساخت، در هر یک از ما وجود دارد (غریزه بقا؟). در مورد من، من به دانش‌آموزانم تکنیک‌ها را آموزش نمی‌دهم، بلکه حرکات آنها را ساده‌تر، نگرش آنها را روان‌تر می‌کنم یا اگر بخواهید، آنچه را که در رفتار آنها غیرطبیعی است اصلاح می‌کنم. من آنها را از سفتی محافظت می کنم.

 

برنارد بورداس: یعنی شما به نوعی نقاط ضعف آنها را اصلاح می کنید؟

 

هاتسومی سنسی: بله، من آنچه را که باید باشد، در جای خود قرار می دهم، بیش از 30 سال است که متخصص کایروپراکتیک هستم و هیچ کاری انجام ندادم، اما بازگرداندن به جای آن دیگر نبود.

 

برنارد بورداس: با این حال، شما هنوز در حال انتقال دانش اجدادی 9 مکتب سنتی مختلف بوجوتسو و نینجوتسو در بوجینکان هستید…

 

هاتسومی سنسی: البته، و تمرین آن هنرها درست است که می توانم شاگردانم را در زندگی روزمره کارآمدتر کنم. سنت در هنرهای رزمی همیشه این بوده است که پیشرفت کنند، با دوره ای که در آن تمرین می شد سازگار شوند تا کارآمدتر و «عملی» تر شوند. زمانی که اسلحه‌های گرم (تپانچه‌ها و تفنگ‌هایی که توسط پرتغالی‌ها و هلندی‌ها در حدود سال 1540 وارد شده بودند) در میدان‌های جنگ ژاپن معرفی شدند، زره‌ها (yoroi kabuto) برای مقاومت در برابر آن سلاح‌های جدید (که از آن‌ها می‌باشند). استفاده از آن توسط رزمندگان محافظه کار یک عمل ناجوانمردانه و بدون قیاس به حساب می آمد. پس از ارتقای زره‌ها، برخی مدارس این ایده را داشتند که تکنیک‌های جنگی و همچنین سلاح‌های خود را برای کارآمدتر کردن آنها اصلاح کنند. به همین دلیل مدرسه SHINDEN FUDO شمشیر طولانی تر و ضخیم تر از کاتانای معمولی است. به روشی مشابه، تکنیک های مدارس با منطقه ای که در آن توسعه یافتند (جغرافیا و ماهیت زمین) تطبیق داده شد. این یک واقعیت است که در یک مزرعه گل آلود برنج، در شیب تند کوه سنگی، در ساحل شنی، در یک جنگلبان بامبو در داخل خانه، به همین شکل نمی جنگید. مدرسه KUKISHIN DEN دارای کامای (موضع مبارزه) است که بسیار پایین و پایدار است، این از این واقعیت ناشی می شود که یکی از خاستگاه های تکنیک های این ریو از نیروی دریایی (kuki suigun) می آید و هنگامی که شما در حال مبارزه در یک قایق هستید، ثبات است. از ذات به همین ترتیب در یک مزرعه گل آلود برنج، در شیب تند یک کوه سنگی، در یک ساحل شنی، در یک جنگلبان بامبو در داخل یک خانه مبارزه کنید. مدرسه KUKISHIN DEN دارای کامای (موضع مبارزه) است که بسیار پایین و پایدار است، این از این واقعیت ناشی می شود که یکی از خاستگاه های تکنیک های این ریو از نیروی دریایی (kuki suigun) می آید و هنگامی که شما در حال مبارزه در یک قایق هستید، ثبات است. از ذات به همین ترتیب در یک مزرعه گل آلود برنج، در شیب تند یک کوه سنگی، در یک ساحل شنی، در یک جنگلبان بامبو در داخل یک خانه مبارزه کنید. مدرسه KUKISHIN DEN دارای کامای (موضع مبارزه) است که بسیار پایین و پایدار است، این از این واقعیت ناشی می شود که یکی از خاستگاه های تکنیک های این ریو از نیروی دریایی (kuki suigun) می آید و هنگامی که شما در حال مبارزه در یک قایق هستید، ثبات است. از ذات

 

برنارد بورداس: تعداد کمی از مردم می دانند که تعداد زیادی مدل شمشیر مختلف بسته به دوره زمانی و قبیله وجود دارد. حتی نینجاها هم نوع شمشیر خود را داشتند، نینجاتو.

 

هاتسومی سنسی: بله، شمشیر مکتب نینجوتسو TOGAKURE تقریباً یک سوم طول آن کوتاه‌تر از شمشیر استاندارد است، این به نینجا اجازه می‌دهد در حالی که به روش سنتی شمشیر می‌پوشد، از دست راست یا چپ بکشد. علاوه بر این، مأموران اطلاعاتی (نینجا) باید می‌توانستند به هر جایی دزدکی نفوذ کنند (جاسوسی کنند) و اگر پس از کشف نمی‌توانستند فرار کنند، باید می‌توانستند شمشیر بکشند و در هر جایی بجنگند. برای مثال برای اینکه بتوانید در اتاق زیر شیروانی بجنگید، بهتر است از تیغه کوتاهتری استفاده کنید.

 

برنارد بورداس: پس سبک‌های سنتی مانند آنچه در غرب به ما آموزش داده شد، ثابت نیستند؟

 

هاتسومی سنسی: مطلقاً خیر. سنت این است که برنده شوید، زنده بمانید و برای آن باید به سازگاری ادامه دهید. فقط «احساس» خاص هر مدرسه دست نخورده باقی می ماند، زیرا جوهر RYU است. و بنابراین، این جوهرهایی از 9 مدرسه است که بوجینکان را تشکیل می دهند که امروز به شما نشان می دهم که ثروت و کارایی ما را می سازد.

 

برنارد بورداس: اما امروزه هیچ کس در میدان جنگ (در درگیری مسلحانه) از شمشیر یا نیزه استفاده نمی کند.

 

هاتسومی سنسی: البته نه، اما از هر سلاحی که برای دفاع از خود استفاده می‌کنید، این روحیه جنگجو است که برای زنده ماندن و پیروزی مهم است. اگر فاصله‌ها را بد تخمین می‌زنید، روی نفس (احساساتتان) یا تعادلتان، در میدان جنگ یا جاهای دیگر، با یک سلاح، وسیله نقلیه یا ابزار کنترل بدی دارید، همه چیز یکسان است. شرایط شما تغییر می کند، اما نقاط ضعف شما ثابت می ماند، و ما همیشه در سمتی قرار می گیریم که تکیه می کنیم…

 

برنارد بورداس: بنابراین، شما عمدتاً یک نگرش ذهنی (GOKORO GAMAE) مانند FUDOSHIN (حفظ خونسردی خود) یا BUFU IKKAN (هوشیار ماندن) را آموزش می دهید. هاتسومی سنسی: من آنچه را که در ذهن شاگردانم اشتباه است تصحیح می کنم تا راه درست را انتخاب کنند.

 

برنارد بورداس: با توجه به تصور غربیبودو، بسیاری از تمرین‌کنندگان در مسیر اشتباهی قرار دارند. ما به جای اینکه به خودمان نگاه کنیم، در شرق به دنبال پاسخ به مشکلات خود هستیم. اینجاست که نیاز ما به اگزوتیسم پیدا می شود... هاتسومی حسی: اما در همه جای دنیا، درختان به سمت آسمان رشد می کنند و باران به سمت زمین می بارد. قوانين جهاني بر طبيعت حكم مي‌كنند همان‌طور كه ​​در مشرق زمين حاكم است و كساني كه با اين قوانين هماهنگ هستند با زندگي (آنچه هست) هماهنگ هستند.

 

برنارد بورداس: آیا می توانیم بگوییم کهبودوزندگی است؟

 

هاتسومی سنسی: بودوبه عنوان راهی برای یافتن یک حفاظت طبیعی، کاملاً، اما نه در راه استفاده ازبودوبرای تجارت و زندگی از آن.

 

برنارد بورداس: خیلی بهتر است که بگوییمبودوبا زندگی فرقی ندارد؟

 

هاتسومی سنسی: بله، اینطوری بهتر است. همچنین می توان گفت که هشیار بودن طبیعی است.

 

برنارد بورداس: منظور شما اصل «BUFU IKKAN» است، درست است؟

 

هاتسومی سنسی: درست است.

 

برنارد بورداس: سنسی، آیا توصیه ای به بودوکا دارید؟ هاتسومی سنسی: تلاش برای بازتولید یک فرم زندانی بودن آن است، فرم KI، خلاقیت و همچنین خودانگیختگی را می کشد. تمرین یک هنر رزمی بیشتر و بیشتر انعطاف پذیر می شود (JU) و بنابراین، بهتر می شود خود را با هر موقعیتی سازگار کرد. در این روزگار، مردم به طور فزاینده ای اسیر فرم، آسایش و مد هستند. نباید زیاد روی این چیزها (حفظ فاصله، رهایی) تاکید کرد. در حالت مقابل، هم بدن و هم ذهن سفت و سفت می شوند که بسیار خطرناک است زیرا طبیعی نیست. افراد سفت کج، سر قوی می شوند و به زندگی خود در تنهایی پایان می دهند.

 

برنارد بورداس: آنها بیش از حد یانگ می شوند، یعنی تمام نظراتی را که با نظرات خودشان متفاوت است رد می کنند و در نتیجه همه روابط خود را از دست می دهند، درست است؟

 

هاتسومی سنسی: بله، درست است. منعطف شدن یعنی کار کردن مانند طبیعت، حیوانات منعطف هستند، زندگی خود را سنگین نمی کنند، آن را همانطور که هست می پذیرند. این بسیار جالب است، این ایده "SHIKIN HARAMITSU DAIKOMYO" را منعکس می کند.

 متشکرم.

 مایکل گراندمونت

منبع از مصاحبه با هاتسومی سنسی

اشعار مرگ سامورایی

در این پست نگاهی خواهیم داشت به هنر جذاب شعرهای مرگ سامورایی.

در ژاپن باستان، هنرها ارزش زیادی داشتند. نویسندگی، شعر، موسیقی و تئاتر بهترین راه برای مردم ژاپن بود تا از محیط اطراف خود شگفت زده شوند. برای جستجوی معنا در اشیا، و یافتن جایگاه خود در جهان. برای مثال از یک سامورایی حساسیت هنری زیادی انتظار می رفت. بنابراین یکی از این رزمندگان علیرغم اینکه تمام عمرش برای جنگیدن آموزش دیده بود، از کودکی در انواع هنرها غوطه ور بود.

و وقتی زمان پایان فرا رسید، چه راهی بهتر از شعر برای ارج نهادن به زندگی؟

در این پست چند شعر معروف مرگ ساخته ژاپنی ها را ارائه می دهیم. از سامورایی ها تا ناسیونالیست های امپریالیستی؛ از اشراف تا راهبان

شعر مرگ چیست؟

می توان فهمید که این شعر اوج یک زندگی پر از حوادث و احساسات است. و به این ترتیب، جوهر شخص است. این چیزی است که آنها را بسیار ارزشمند می کند.

انسان قبل از مرگ به چه چیزی فکر می کند؟

آنها در لحظات پایانی خود چه چیزی را از همه مهمتر می دانند؟

این اشعار نه تنها نوعی قدردانی از فرهنگ ژاپنی است، بلکه راهی برای قدردانی از زندگی و به دست آوردن دیدگاه های جدید در مورد جهان است.

میناموتو نو یوریماسا (۱۱۰۶-۱۱۸۰)

میناموتو یک سامورایی بود که در جنگ های جنپی شرکت کرد و از معبدی با کمک راهبان از نیروهای تایرا دفاع کرد.

با این حال، دفاع با شکست مواجه شد و زمانی که میناموتو دستگیر شد، مجبور شد با واکیزاشی خودش سپپوکو انجام دهد . این احتمالاً اولین سپپوکو در تاریخ بود که شعری را قبل از مرگ در آن گنجاند.

شعر مرگ او می گوید:

 مثل درخت فسیلی

که از آن گلی جمع نمی کنیم،

غمگین زندگی من بوده است

سرنوشت هیچ میوه ای برای تولید نیست.

 

بزرگترین حسرت میناموتو در آخرین لحظاتش این بود که هرگز بچه دار نشد.

 

 

اوچی یوشیتاکا (1507-1551)

اوچی یک ژنرال سامورایی بود که سال ها بر جزیره کیوشو حکومت می کرد. او مردی حیله گر بود که روابط تجاری قوی با چین و کره برقرار کرد. علاوه بر این، پناهگاهی برای رزمندگان و بزرگان مناطق دیگر فراهم کرد.

 

در سال 1551 یکی از ژنرال هایش علیه او شورش کرد و او را دستگیر کرد و مجبور به انجام سپپوکو کرد.

 

این شعر مرگ او بود:

 

 

 

هر دو پیروز

 

و مغلوب  هستند

 

اما قطرات شبنم

 

اما رعد و برق

 

اینگونه باید به دنیا نگاه کنیم.

 

 

 اوچی فردی متفکر بود که مبانی فلسفی اش در بودیسم بود. شعر مرگ او در مورد یک آموزه اساسی بودیسم صحبت می کند: تنها حقیقت خلأ است.

 

شیاکو شون

شیاکو یک راهب ژاپنی بود که در زمان مرگش معتقد بود که ریشه هایش سامورایی است. و بنابراین او می خواست به جای بازنشستگی، همانطور که هر راهبی انجام می داد، در کنار استادش بمیرد.

قبل از مرگش این شعر را سروده است:

 شمشیر لبه تیز، بدون غلاف،

خلأ را قطع می کند

در میان آتش خروشان

باد خنکی می وزد

 

آسانو ناگانوری (1667-1701)

آسانو به ویژه برای هر دوستدار فرهنگ ژاپنی به عنوان استاد 47 رونین که خود را برای انتقام سپردند شناخته شده است.

در روز مرگش، آسانو مرتکب جنایت شد که یک واکیزاشی را در قلعه شوگون کشید تا کیرا را که با توهین او را تحریک کرده بود، بکشد.

تلاش برای ترور شکست خورد. آسانو در عمل دستگیر و به ارتکاب سپپوکو محکوم شد.

این شعر او بود:

 بیشتر از شکوفه های گیلاس،

دعوت از باد برای بردن آنها

تعجب می کنم که چه کار کنم

با بقیه بهار

کاکینوموتو-نو-هیتومارو

کاکینوموتو یکی از بهترین شاعران زمان خود به حساب می آمد.

او نجیب زاده ای بود که به دو امپراتور خدمت می کرد. نقش اصلی او شاعر درباری بود که شاهنشاه را در سفرها همراهی می کرد و به افتخار او اشعاری می سرود.

گفته می شود آخرین شعر او به همسرش یوسامی نو اوتومه که او نیز شاعر بود تقدیم شده است.

 

ندانستن

که بدن من دروغ می گوید

روی صخره های کوه کامو،

عشق من

در انتظار من است

 

شاهزاده اوتسو (663-686)

اوتسو سومین پسر امپراتور تممو بود . وقتی پدرش درگذشت، او را به خیانت متهم کردند - به نظر می رسد ناعادلانه - و به اعدام محکوم شدند.

او در نهایت با واکیزاشی خود سپپوکو مرتکب شد.

آخرین سخنان او این بود:

 این آخرین روز است

من مرغابی را خواهم دید

گریه بر دریاچه واره

سپس من ناپدید خواهم شد

به ابرها

 

یوشیدا شوین (1830-1859)

یوشیدا در دل یک ملی گرا بود. او در یک خانواده سامورایی بزرگ شد، اما از شخصیت دیکتاتوری شوگون کاملا متنفر بود. برای او کشور باید در دست امپراتور باشد.

او در سن 29 سالگی به انگیزه ایده های ملی گرایانه خود، توطئه ای برای قتل یک افسر بلندپایه سامورایی طراحی کرد .

نقشه های او اما کشف شد و او به اعدام محکوم شد.

اگرچه قبل از مرگش نامه ای به پدر و مادرش نوشت و از تحصیلاتش تشکر کرد، شعر مرگ او به امپراتور تقدیم شد:

 اگرچه جسد من پوسیده است

زیر زمین

موساشی،

روح من برای همیشه باقی می ماند

ژاپنی.

 

شعری زیبا که اوج زندگی را با اعتقادات عمیق ناسیونالیستی به پایان می رساند.

 

 منبع: اشعار مرگ سامورایی